İran lideri Mahmud Ahmedinecad, başta ABD olmak üzere Batı'nın söylemindeki çelişkilere değinip, herkesi uluslararası sorunların çözümü için ideal araç olan diyaloğa çağırdı. İran lideri, Batı'nın söz ve fiilleri arasındaki çelişkiye ve bazı ülkelerin İkinci Dünya Savaşı şartlarının dayattığı ayrıcalıklı konumlarını istismar ettiğine dikkat çekti. Dünyanın ilerlemesi ve ilişkilerin dengeli gelişmesine rağmen ayrımcılığın sürdüğünü belirtti.
Ahmedinecad'ın ABD Başkanı George W. Bush'a hiçbir sansürün bulunmayacağı bir münazara çağrısı da boşuna değildi. Zira Ahmedinecad'a göre, Amerika, Bush'un hiçbir hukuki gerekçesi olmaksızın birçok krize yol açmış bir sanık olarak yargılanmasını gerektirecek biçimde uluslararası kanunları ihlal ediyor. İran lideri bu çağrıyı olumsuz yanıt alacağını bilmesine rağmen yaptı.
Ahmedinecad'ın sözlerindeki dikkat çeken diğer husus, uluslararası topluma dayatılan ve dünyada düşmanlığın artmasına sebep olan denklemlerin açıklamasıydı. İran lideri, Siyonist oluşumun sorgulanmaksızın insanlığa karşı en iğrenç katliamları işlemesi için korunmasının, düşmanlığın artmasında etkili olduğunu da söyledi. Ayrıca ABD ve müttefiki Britanya'nın Irak'taki başarısızlıklarına parmak basarak, Beyaz Saray'ın iddia ettiğinin aksine bu ülkedeki cinayet ve kaynakların sömürülmesindeki Amerikan rolünün altını çizdi.
İran'ın nükleer dosyasına gelince, BM Güvenlik Konseyi'nin çözüm sürecine zarar veren kararına işaret etmek dışında İran'ın tutumunda değişiklik yok. Ahmedinecad'ın Bush'la münazara önerisine ilk tepkiyse, İran'ın dikkati nükleer dosyasından başka yöne çekmek istediğini söyleyen Beyaz Saray'dan geldi. ABD, İran liderinin açıklamalarının etkilerini hafifletmekte gecikmemek istiyordu.
Fakat Ahmedinecad'ın sözlerine verilen tepkiler bu noktada bitmeyecek. Zira, BM Güvenlik Konseyi'nin beş üyesinin istediği bu ayrımcılığın bitmesine yönelik eleştiriler her zaman yapılabilir. Ayrımcılığın kalkması için BM harekete geçmeli. Küçük bir azınlığın ayrıcalıklı olması, başkalarının haklarının çiğnenmesine yol açıyor. Bugünkü çekişmeler BM'deki bu dengesizlikten kaynaklanıyor. Böylesine zalimane bir denklemin değiştirilmesinin imkânsız olduğu iddiası, bu yönde talepte bulunmamaya gerekçe olamaz. (İran gazetesi Vifak, 30 Ağustos 2006)