Özbekistan Halk Hareketi, çağın en zalim diktatörünü devirmek için harekete geçti. Kerimov Sonunun Binali, Mübarek ve Kaddafi gibi olmasından korkuyor.

Özbekistan Halk Hareketi, Özbekistan'da çağın en katı diktatörlüğünü uygulayan ve ülkesinin kaynaklarını  yakınlarına peşkeş çeken zalim Kerimov rejimini devirmek için büyük bir mücadele yürütüyor. Muhaliflerin mücadelesininin halk üzerinde olumlu etkisinden korkan diktatör Kerimov ise, tavizler vermek zorunda kaldı. Kerimov, 7 yıl olan Cumhurbaşkanlığı görev süresini 5 yıla indirdi ve ülkede medya kuruluşlarına sözde olsa bile bazı haklar tanınmaya başlandı. En önemlisi ise, Kerimov zorbalığına direnen Özbek muhalifler, ülke içinde ve dışında faaliyetlerini önemli ölçüde hızlandırmaya başladılar. 2011 Mayıs ayında Berlin'de "Özbekistan Halk Hareketi"ni oluşturan Özbek muhalifler, kısa sürede Norveç, İsveç, Kanada ve Türkiye'de örgütlenmeyi başardılar. Son verilere göre yaklaşık 5 milyon Özbek vatandaşı despot Kerimov yönetiminin baskıları yüzünden dünyanın çeşitli ülkelerinde hicret hayatını sürdürüyorlar.

DIŞ HABERLER SERVİSİ
Despot liderlerin devrilmesine sebep olan"Arap Baharı", gittikçe Orta Asya devletlerini de etkilemeye başladı. Bağımsızlığına kavuştuktan sonra bir türlü siyasi çalkantılardan düzlüğe çıkamayan Kırgızistan'ı Tacikistan izliyor. Bu bölgedeki, diğer ülkelere göre oturmuş bir yönetime sahip Kazakistan'da ise hükümet karşıtı eylemler sürüyor. Sokağa dökülen yönetim karşıtları ise Devlet Başkanı Nazarbayev diktatörlüğüne "hayır" demeye başladılar. Olaylardan etkilenen diğer ülkelerden Türkmenistan'da ise  2012 yılında Cumhurbaşkanlığı seçimine muhalif adayların da katılması bekleniyor. 

ÇAĞIN EN KATI DIKTATÖRLÜĞÜ 
Ülkesinin jeopolitik konumundan kendi çıkarları için yararlanmaya çalışan Özbekistan diktatörü İslam Kerimov ise, Batı devletlerini kendi rejimine karşı gelmekten uzak tutmaya çalışıyor. Afganistan'da bataklığa düşen ABD ve Almanya ise, Özbekistan'ın yardımını alabilmek için bu ülkedeki korkunç diktatörlüğü görmezden geliyor. Bundan istifade eden Kerimov, Özbekistan'da çağın en katı diktatörlüğünü uyguluyor ve ülkesinin kaynaklarını kendi yakınlarına peşkeş çekiyor. Büyük bir altın üreticisi olan Özbekistan'da üretilen altın, Kerimov'un kızının Avrupa'daki hesaplarına aktarılıyor.
"Arap Baharı"nın dünyayı sarsmasından diktatör Kerimov da etkilendi. 7 yıl olan Cumhurbaşkanlığı görev süresini 5 yıla indirdi ve ülkede medya kuruluşlarına sözde olsa bile bazı haklar tanınmaya başlandı. En önemlisi ise, Kerimov zorbalığına direnen Özbek muhalifler, ülke içinde ve dışında faaliyetlerini önemli ölçüde hızlandırmaya başladılar. 
2011 Mayıs ayında Berlin'de "Özbekistan Halk Hareketi"ni oluşturan Özbek muhalifler, kısa sürede Norveç, İsveç, Kanada ve Türkiye'de örgütlenmeyi başardılar. Bununla beraber Rusya, Kazakistan ve Kırgızistan'da bu muhalif hareketin şubeleri gayri resmi olarak çalışmalara devam ediyor. En önemlisi, Özbek muhalifler Kerimov'un baskısına rağmen Özbekistan'da kendi faaliyetlerini diriltmeyi başardılar. 8 Aralık 2011'de Özbekistan'da Anayasa gününde Taşkent'te ve memleketin başka şehirlerinde Özbekistan Halk Hareketi'nin bildirileri halka dağıtıldı.    

     
ÖZBEKISTAN HALK HAREKETI'NIN (ÖHH) AMACI NE?
Bu muhalif hareket, Kerimov diktatörlüğüne karşı koyan 6 parti ve kurumdan oluşuyor. ÖHH şimdiki diktatörlüğe son vererek Özbekistan'da özgürlük, hukuk ve adalete dayanan sivil toplum oluşturmayı hedefliyor. Hareketin saflarında siyasiler, aydınlar, İslami kesimin önde gelenleri, gençlerin vekilleri yer alıyor. ÖHH yönetimi "Kurucular Meclisi", "Merkezi Sekreterlik" ve "Teftiş Komisyonu"ndan oluşmakta. Hareket öncelikli vazife olarak kendini Özbekistan'da ve yurtdışında tanıtmayı ve örgütlenmeyi hedef edinmiştir. 
 Şu anda sürgünde yaşayan şair ve siyasetçi Muhammed Salih, ÖHH liderliğini yapıyor. Hareketin nihai hedefi Tunus ve Mısır'da olduğu gibi Özbekistan'da halk ayaklanmasını sağlamak ve Kerimov diktatörlüğünü devirmek.