Türkiye’ye dönmeden önce on sene boyunca görev yaptığım George Washington Üniversitesi yeni bir programa imza atmış. Tanıtımında şöyle diyor: “Dünyanın en ünlü öğrencisi onun en ümit vaat eden öğretmeni oluyor.” Bahsedilen Pakistanlı genç kız Malala. Hatırlayalım, Malala Yusufzay Taliban’ın kontrolü altındaki Swat vadisinde yaşıyordu. Taliban bölgeyi işgal ettikten sonra kızların okula gitmesini yasakladı, Malala da belki de yaşının küçüklüğünün verdiği cesaretle kendini ne derece tehlikeye attığının farkına varamadan kızlar için okul kampanyası başlattı. Sonunda da Taliban’ın gazabını üstüne çekti ve hakkında ölüm emir çıkartıldı. Bundan yaklaşık iki sene önce yine bir gün okul dönüşü her zaman bindiği otobüse binmişken bir Taliban askeri otobüse atladı, hanginiz Malala diye sora sora Malala’yı buldu ve yakın mesafeden genç kıza ateş etti. Öldüreceğini zannetmişti ama Malala’ya Allah ömür verdi yaşadı. Tedavisi için İngiltere’ye nakledildi, iyileşti. Dünyanın gözünde Taliban’ın yok edemediği Müslüman kız olarak tanındı. Bu da ona Nobel Ödülü’nü getirdi.

Şimdi GW Üniversitesi de Malala’dan esinlenerek “Ben Malala’yım” adında bir eğitim programı başlatmış. Liseli ve üniversiteli öğrencileri Malala’nın hikâyesi üzerinden bilinçlendirecekmiş. “Ben Malala’yım: Eğitim için direnen ve Taliban tarafından vurulan kızın hikâyesi” olarak anlatılan proje batılı gençlere liderlik derslerinde örnek olarak sunulacakmış.

Şimdi düşünelim... Bu projenin batılı zihin tarafından üretilmesinde samimi duygular olabilir mi, evet olabilir. Yani bir kısım insan Malala’nın azminden etkilenmiş ve bunu kendi coğrafyalarında gündeme taşıma çabası içine girmişlerdir. Bu işin bir kısmıdır tabii. Asıl bizi ilgilendirense görünenin ötesinde daha içten içe, alttan alta ve sinsice uygulamaya konanlardır. Malala bir Müslüman kızdır. Kendi gibi Müslüman olan bir erkek tarafından vurulmuştur. Bütün suçu, her insanın hakkı olan eğitim hakkını idrak etmekte gösterdiği ısrardır. Hangi aklı başında, izan sahibi kimse öğrenmek gibi kutsal bir fiilin önüne sed çekebilir veya çekmeyi haklı çıkarabilir... Çıkaramaz. Sonuçta da elimizde Müslüman bir erkeğin silahından çıkan kurşunla yaralanan Müslüman bir kız var. Şimdi de bu kızın yanında ona destek olan bir Batı dünyası! Peki ne adına? Müslüman erkeğin zulmünden Müslüman kadını kurtarmak adına... İşte sorun tam da burada. Sorun tam da böyle bir projeye koşa koşa sahip çıkan batılı zihnin ikiyüzlülüğünün arkasına sığındığı haklı gerekçesinde. Sorun böyle insanlık dışı, böyle İslam-dışı evet İs-lam-dı-şı bir saldırıya karşı ayağa kalkıp Malala’nın yanında soluğu alanların aynı zamanda içten içe İslam’ın kadına zulmettiği fikrini işleyenlerle aynısı veya aynı kefede olduğunda... Eski üniversitemin başlattığı projedeki kelime seçimi de tam da bu tezimi destekler nitelikte. Malala’dan bahsederken onun başlattığı “haçlı seferi” ibaresi her şeyi özetliyor aslında.

Bir tarafta İslam adına Müslüman kadına zulmeden Müslüman erkek, diğer tarafta ise Müslüman kadının Müslüman erkeğin zulmünden kurtarılması gerektiğini işleyen yüzlerce yıllık Oryantalist literatür ve günümüzün Ben Malala’yım projesi. Çık içinden çıkabilirsen!

Müslüman kadının bugünkü konumunu herhalde en iyi şu cümle tasvir ediyor: Oryantalizm ve ahmak Müslümanlar arasında kalmak.

yeniakit