Peygamberimiz psikolojik rahatsızlığı olanlara Felak ve Nâs suresi okuduğuna dair bazı rivayetler ve bazı psikolojik hastalara dua etmesi vardır. Buradan yola çıkarak “biz de benzer şeyi yapıyoruz; bunun sünnette yeri var” denilmesi ne kadar doğrudur?

“Onların mallarından, onları kendisiyle arındıracağın ve temizleyeceğin bir sadaka (zekât) al ve onlara dua et. Çünkü senin duan onlar için sükûnettir (Onların kalplerini yatıştırır.) Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir." (9/Tevbe, 103)

Peygamberimizin duasının dua edenler içinde Allah’ın kabul etmesi en fazla umulan bir zat olması, Onun Allah indinde diğer insanlardan çok farklı yeri olduğu sebebiyle, onun duasını almayı kim istemez? Ama, meselâ Ebû Bekir’e (r.a.) kimsenin “bana okur musun, rukye yapar mısın?” diye gittiğini bilmiyoruz. Rasûlullah’ın da (s.a.s.) bu işi para karşılığında ve meslek olarak yaptığını kimse iddia edemez. O yüzden bugün başkasına para karşılığı dua etmeyi bir meslek olarak görenler, yaptıklarını Rasulullah’ın sünnetiyle ilişkilendiremezler.

Evet, bir mü’min başka bir mü’min için dua edebilir. Fakat ücret karşılığında birinin yaptığı duadan samimiyet ve o gönülden yalvarma beklenemez. Kişinin kendisinin Rabbiyle irtibata geçip kulluk görevlerinden biri olan dua eylemini gerçekleştirmesidir esas olan. Parasını vererek bir kimseden kendimiz için namaz kılmasını istemek ne kadar doğru olabilir? Unutmayalım dua da bir ibadettir ve Rabbimiz bu ibadete tek tek bizim ihtiyacımız olduğunu zımnen işaret ederek beyan eder. Rabbimiz ne bu sûrelerde, ne de başka bir sûrenin herhangi bir âyetinde “rukyecilere gidin, sizin yerinize onlar dua etsin” demez. Peygamberimiz de siz dua etmeyin, sizin yerinize rukyeciler dua etsin demez. Mü’min olmayan kimseler için hayatında bir defa dua etmiş olan bazı kimselere, yapmış oldukları bir uygulama için onay vermesi, rukyeciliği meslek haline getirmenin delili olamaz.