Şamil Tayyar - Star
Şener'e ayıp ettiler
Bekleyiş biraz sancılı ve uzun oldu ama nihayetinde Abdüllatif Şener yeni partisini kurdu. İsim de amblem de pek tanıdık.
İsmi, 1961 ve 2002'de iki kez kurulan Yeni Türkiye Partisi'ni çağrıştırıyor. Mavi zemin üzerinde tokalaşan iki el şeklinde formüle edilen amblemi, dünyaca ünlü Nokia'nın Connecting People logosunu hatırlatıyor.
Umarım halkımıza umut olur. Malum, Ergenekon tipi gayri meşru yapılanmaların beslendiği kaynaklardan biri, siyasetteki alternatifsizliktir. Siyasette umudun tükenişi, yeraltına inişi hızlandırır.
Şener, AK Parti'yi rejim için tehdit gören, buna mukabil CHP ve MHP'den umudunu kesen, Cindoruklu DP'de heyecan bulamayanlar arasında kendine yeni bir mevzi edinebilir mi, göreceğiz.
Ama ilk tepkiler, Şener'i motive edecek volumde değil. Bu kesimin sözcülüğüne soyunan ve Şener'e gaz veren gazetelerin sayfalarına bakınca, bu tespit yabana atılamaz.
Mesela; Şener'in parti haberi, Vatan Gazetesi'nde Blair'in yasak aşkı veya Hülya Avşar'ın ayrılık iddiası kadar hacim kaplamadı. Hürriyet, tek sütun, minnacık vermişti yeni parti haberini. Radikal, birinci sayfasına bile taşımamış, neredeyse yok saymış. En hatırı sayılır yeri, Milliyet ayırmış.
Oysa, bir zamanlar ne de kıymetliydi Abdüllatif ağabey. Gül'ün yerine cumhurbaşkanı adayıydı, AK Parti kapatılırsa başbakanlığın bir numaralı ismiydi, uzlaşmacıydı, askerle sorunu yoktu, üstelik şarabın tadını bilmese bile ruhunu iyi anlardı.
Verdiler coşkuyu, verdiler coşkuyu...
Şimdi, dımdızlak bıraktılar ortada. E tabi eskiden AK Parti'yi bölendi, mevcut durumda Cindoruklu projenin önünde engel. Ama tümüyle dışlandığı söylenemez.
Geleceğe dair yeni rol biçebilirler. Bunu tahmin etmek hepimiz için çok da güç olmasa gerek. 'Bölen' olduğuna göre, Cindoruk'ta vücut bulan Baba çatının altına davet edilerek güç birliği oluşturması istenebilir. Ya Cindoruk'a tabi olur, ya da kuşlara yem...
Şimdiden 'Ondan lider olmaz' diye yazmaya başladılar bile. Daha dün o cüsseye Cumhurbaşkanlığı frakı biçiyorlardı, şimdi patates çuvalı kesilen telis kadar değer bile vermiyorlar.
Ayıp, çok ayıp!