İletişim aletlerinin zirve yaptığı çağımızda, iletişimsizlik son noktaya gelmiş durumda. Eline aldığı cep telefonu ile özel dünyasına giren insanımız, yanı başında oturan insanın bile farkında değil. Bu hal evlilik hayatına da yansımış maalesef. Her şeye rağmen, “hatırlatma görevi” bizzat Rabbimizden geldiği için, biz de ailenin fertleri arasında olması gereken iletişimlerden bazı örnekler vererek, bu haftaki mesajımıza başlıyorum.
Önce eşler arasındaki iletişimden örnekler
- Neyi kastettiğinizi tam olarak hissettirin. Yanlış anlamaya fırsat vermeyin.
Uygun zamanda birbirinizi kırmadan problemi konuşun, tartışın, çare arayın, duyarsız davranmayın.
Muhatabı yani eşinizi dinleyin, onu dinlemeden karar vermeyin.
Söz ve davranışlarınızı beden dilini kullanarak etkileyici hale getirin.
Bir şey isterken mümkünse emir kipi kullanmayın, rica edin.
Duygularınızı kontrol altına alın, öfke kontrolü yapın.
Anlayışlı olmaya gayret edin ve dürüst olun.
Ara sıra şaka yapmaktan vazgeçmeyin
Söz ve davranışlarınız net ve açık mesajlar versin.
Uzun vadeli ve kalıcı mutlulukları, kısa vadeli ve geçici mutluluklara feda etmeyin.
Aile bireyleri olarak söz, davranış ve düşüncelerimizden sorumluyuz, yükü başkalarına atmayalım.
Ailemizde doğru bildiklerimizi doğru üslupla doğru zamanda söyleyelim. Yanlış zaman, mekân ve lisan iletişimi engeller. Unutmayalım ki ne söylediğimiz kadar nasıl söylediğimiz de önemlidir.
Anne-baba ile çocukların iletişimi
Anne babanın ve ailedeki diğer fertlerin çocukla olan iletişimi çocuğun, aile içindeki yerini belirler. Çocuğa yöneltilen davranış ve ona karşı takınılan tavır, ilk yaşlarda büyük önem taşır. Sosyal uyum üzerindeki çalışmalar ailenin çocuk üzerindeki etkilerinin önemli olduğunu kanıtlamıştır. Evlerinde yakın bir ilgi, sevgi ve hoşgörü ile karşılanan çocuklar; en etkin, özgür ve arkadaşlarıyla ilişkilerinde en başarılı çocuklar olurlar.
Anne baba ve çocuklar arasındaki etkili iletişim
Çocukların bedenen ve ruhen gelişmesi için uygun ortam oluşturur.
Çocuklarda özgüveni oluşturur ve kişiliklerinin gelişmesini sağlarlar.
Çocukların düşünce ve duygularını rahat açıklama özgürlük ve alışkanlığı kazanmalarını sağlarlar.
Elinden tuttuğumuz çocuklarımızın gönülleri de ellerimizde olmalıdır. Çocukla duygusal bir ilişkiye girebilmek için fiziksel temasa ihtiyaç vardır. Oyunlarına katılıp, hüzün ve sevinçlerini paylaşmaya varıncaya kadar onlara zaman ayrılmalı. Dil ile ifade edilen sevgi, icraatla ortaya konulmalıdır. Efendimizin uygulamaları örnek alınmalı. O’nun çocukları, torunları ve ümmetin çocuklarıyla ilgilenmesi, ziyaret etmesi ve hediye verme örnekleri vardır.
İletişimde dikkat edilmesi gerekenler; sertlik, kabalık, ilgisizlik, sevgisizlik, şımarıklık, duygusuzluk, empati yapmamak, sempatik olmamak gibi yanlışlıklardan uzak durulmalıdır.
Çocukları sabırla dinleyip ilgilenmeli onları sevgiyle beslemeli, güzel örnek olarak hayata hazırlamalıdır.
Çocuğun aile yapısı, sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel düzeyi, onun ilk sosyal deneyimlerini, toplumsal gelişimini etkilemektedir. Onun için anne baba ve çocuk iletişimi ve ilişkisi son derece önemlidir.
İslam’a göre çocukların topluma kazandırılması ve toplumla iletişimi için;Camiye gitme ve cemaate katılma, hayır yapma, umre ve hac ziyaretleri, sohbet ve ilim meclislerine katılma tavsiyelerinden istifade edilmelidir.
Kardeşler arası iletişim de çok önemlidir.
Kardeşler; anne-babalarından sonra birbirlerine en çok bağlı, birbirlerini gözeten, hüzün ve sevinçlerini beraber paylaşan, ortak hareket eden insanlardır.
Kan bağıyla birbirlerine sıkı sıkıya bağlı olan kardeşler arasında iletişim kopukluğu olmamalı ve kardeşlik bağları en güzel şekilde güçlendirilerek devam ettirilmeli. Kardeşler arası iletişim ve ilişkinin en iyi şekilde sürdürülmesi de Allah’ın emridir. Bu gerçekleşince; Allah’ın ve anne-babanın rızası kazanılacaktır.
Eğer sorunlar olursa bunlar konuşarak düzeltilmeli, kardeş oldukları unutulmamalı ve kardeşlerin birbirlerine karşı sorumlulukları olduğu düşünülmelidir.
Ebeveyn, kardeşler arasında büyük küçük, kız erkek gibi ayrımcılık yaparak, kardeş iletişimini bozmamalı.
Aile büyükleri ile çocuklar arasında iletişim vardır. Aile büyükleri torunlarını sever ve sevgilerini bazen harçlık vererek, gezdirip ilgilenerek, yardım ederek gösterirler. Bunu hiçbir karşılık beklemeden yaparlar.
Çocukların aile büyüklerine karşı davranışları; onları sevip saymak, kalplerini kırmamak, onlar ileri yaşlara ulaşınca da ellerinden geldiğince ziyaret etmek, ihtiyaçlarını karşılamak ve hatırlarını sorup dualarını almaktır.
Bütün bunlar ailenin bütün fertleri arasındaki iletişimi güçlendirerek, haneleri huzurla doldurur.
yeniakit