Bekir Coşkun
Hürriyet
Çocuk müftü vursaydı...
RAHİP Andrea’yı vuran ve 18 yıl 10 aya mahkûm olan O.A.’nın babasının "Oğlum müftü vursa 3 yıl yatardı" demesi şaşırtıcı değil.
Demek ki hukukumuzda bu gibi boşluklar var. Bunu O.A.’nın babası fark etti:
"Beyefendi oğlunuz haham vursa?.."
"Beş yıl yatardı..."
"Müftü vursa?.."
"3 yıl..."
"Müftü yardımcısı?.."
"....!"
Bu papaz vurunca iş değişiyor; 18 yıl 10 ay.
*
Ama hem devletin, hem milletin "derin" kesiminde genel kanı; papaz olsun, Ermeni olsun, misyoner olsun, bu gibi kimseleri vurmanın suç olmadığı şeklinde.
Ki mahkûmu taşıyan araca dahi yapıştırmışlar sloganlarını:
"Ya sev, ye terk et..."
Başbakan’ın "Çek git" sözlerinin, cezaevi aracına yapıştırılmış bir farklı ifadesi bu. Dolayısıyla beni de ilgilendiriyor ve "kaç yıl edeceğim" doğrusu aklıma takılıyor.
O babaya sormalıyım:
"Beyefendi laik-dinsiz yazar ne eder?.."
*
Bu memlekette "insan" olmak yetmiyor.
Baba; "papaz" olduğu için öldürülen bir insanın "müftü" olması halinde oğlunun durumunu hesaplarken, papazın "papaz" olduğu için canından olduğunu tabii ki aklına bile getirmiyor.
"Müftü olsaydı" diyor.
"Müftü olsaydı" ölmeyecekti ya...
Böyledir buralar...
Irklar, dinler, mezhepler, makamlar, konumlar, yetkiler, güçler arasında kalıp yok oldu "insan"...
Ezildi, eridi, tükendi...
Ki baba aslında bunun hesabını yapıyor:
"Müftü olsaydı..."
*
Herkes "önce insan" olmadıkça kavga-kan durmuyor.
Barışın, sevginin, huzurun, acısız ve mutlu bir dünyanın tek anahtarı vardır, tek:
"Önce insan" olmak.
Önce insan...