“Senin maaş niye bu kadarcık artmış?” diyen hanımına bunu bir türlü izah edemedi emekli amca, daha doğrusu bu kök maaş meselesini kendisi de bir türlü anlayamamış olmalı ki;
“Hanım, bizim kökümüz bozukmuş, aslında bunu bile fazladan veriyorlarmış” diyebildi.
Şu ana kadar insanımızın ekonomik sıkıntısını dile getiren müstakil bir yazı yazdığımı hatırlamıyorum. Daha doğrusu hiç düşünmedim.
Hatta bunun tam aksine şükürle ilgili şeyler yazıp konuştuk. Emeklilerin çoğunlukla kira dertlerinin olmaması gerektiğini, şimdiye kadar mutlaka bir eve sahip olduklarını, oğlunu kızını da evlendirmiş olacağını, talebe okutma döneminin de bitmiş olacağını, sağlık problemleri artmış olsa bile devlet tarafından karşılanmakta olduğunu, dolayısıyla mevcut emekli maaşıyla gül gibi geçinebileceklerini düşündüm ve yeri geldiğinde bunu ifade etmeye çalışmıştım. Üstelik bunları Allah biliyor ki mevcut iktidarı savunma adına değil, şikayetçi bir karakterden uzak, şükreden bir kul olma adına söylüyordum.
Bundan dolayı da epeyce eleştiriye uğradığımı belirtmeliyim. İktidarı memnun etmeye çalıştığım, insanları koyun gibi güdülmeye ikna ettiğim, kendimin de hiçbir sıkıntısı olmayan tuzu kurulardan olduğumu söyleyenler oldu.
Fakat bundan sonra böyle konuşmamaya karar verdim. Çünkü bunca çığlığa rağmen emekli maaşlarına sadece iki bin lira zam yapıp başta vergiler olmak üzere devletin kendi alacaklarına yaptığı korkunç zamlar bizi şikayetçiler karşısında konuşamaz hale getirmiştir. Artık kimseye verecek bir öğüdümüz kalmamıştır.
Başta emekliler ve asgari ücretle çalışanlar, vicdansızların önüne atılmış durumdalar.
Şu ana kadar sıkıntılara katlanıp susan, sağda solda bağırıp şikayetlenmeyi kendisine yakıştırmayan ve üstelik şu ana kadar mevcut iktidara oy veren, oy vermekten de öte hararetle savunan insanların isyanlara oynadığını haber vereyim. İktidar bunu ciddiye almalıdır. Çünkü kriz artık insanların şahsiyetlerini ve onurlarını zedelemeye başlamıştır.
Bu duygularla herkesin cuması mübarek olsun!