Meğer ailenin şımarık çocuğu gibi kırıp döküyor saçıp savuruyormuşuz, krizle birlikte bunun farkına vardık
Hani ailelerin şımarık oğulları vardır, babalarının dert yanmasıyla öğreniriz onları, bazen biz de farkına varırız dikkat ettiğimizde.
Sorumsuzdurlar, kazanan kendileri olmadığı için harcadıkça harcarlar. Evde pişeni yemezler, mutlaka dışarıdan yerler, yanlarına da bir iki arkadaş alırlar. Suyu tanımazlar, mutlaka paralı içecek olacak. Eğer bunların ellerine bir de babalarının kredi kartları geçmişse tamam artık. Otomobil babasınındır ama depo boşalıncaya kadar onun altındadır, bu arada kaza yapmayanı da yoktur.
Bu saydıklarım evin şımarık oğlunun en normal işleridir, haberlere konu olacak boyuttaki taşkınlıklarını söz konusu etmiyorum.
Şu kriz bize gösterdi ki meğer tamama yakınımızın evin şımarık oğlu gibi bir yaşantımız varmış.
Şu günlerde epeyce insanımızın “biz ne yapıyormuşuz?” diye uyandığına şahit oluyoruz. Bunun ilk göstergesi de özel otomobil kullanımına getirdikleri kısıtlama, şimdi öyle eften püften yerlere otomobil sürmüyorlar.
Giyim kuşamda da öyle, beğenmeyip köşeye attıkları giysileri, ayakkabıları simdi bir daha gözden geçiriyorlar.
Sonra çarşıdan yeme içme meselesine son verenlerin sayısında da ciddi artış var. Boğazlarından kısmasalar bile evde ucuza mal etmenin yollarına bakıyorlar.
Düğün dernek gibi büyük meselelerde de artık inceden inceye hesaplar yapılıyor.
Herkes böyle olmayabilir, ailenin hovarda oğlu gibi yaşamaya devam edenler vardır elbette, ben bizim sınıfı anlatmaya çalıştım.
“Aslında normal olan iste budur, anormal olan krizden önceki durumumuzdu” dedi tecrübeli olan bir dost.
Hiç kimse söylediklerimden siyasi bir sonuç çıkarmasın, elbette gasp edilen, çalınan haklarımız varsa onlara sahip çıkmak, zulüm karsısında susmamak ayrı bir konudur ve o haklarımız saklıdır.
Fakat bütün bunlara rağmen hak etmediğimiz bir hayatı yaşıyorduk, bize ait olmayanların sofralarından tüketiyorduk, bunun farkına varmışızdır inşaallah.
Not; Hakkın rahmetine kavuşan İsmailağa Cemaati lideri Mahmut Ustaosmanoğlu Hocaefendiye Allah Teala’dan rahmet niyaz ediyorum. İnşaallah sakin bir zamanda daha geniş bir değerlendirme yapmaya çalışacağım.