...
Ey nefis! İşte ilk teravih vakti geldi. Haydi bakalım. Erzak depon savaşa hazır. Bakalım ruh depon neye hazır? Resulullah(s.a.v)'in sünneti müekkedesi, sahabenin terk etmediği sünnet: Teravih namazı! Biliyorum ey alçak nefis! Şimdi sen teravih namazının aslının sekiz rekat olduğundan bahsedeceksin. Yirmi rekâtın fazlalığından ve bid'atliğinden dem vuracaksın. Mâşallah bu konuda bir muhaddis(!) ya da bir fakih(!) gibisin. Teravih namazının bütün ilmi yönlerini çözmüşsün. Peki mayası kokuşmuş bir çamurdan ibaret olan sen, Hz. Ömer'in "Resulullah(s.a.v)'in zamanında sekiz rekatla alınan ecri biz bu gün yirmi rekatta ancak alırız" dediğini ne yapacaksın. Ama biliyorum alçak sefil! Sen hiçbir zaman sünnet yolundan ayrılmayan salihlerin takvasına ve zühdüne cezb olmadın. Nefislerini nasıl devirdiklerine hiç bakmadın, bakamadın. Onlar'ın makamları sana cazip geldi; ancak yamalı cübbeleri ve hasır yatakları, kuru hurmalardan ibaret olan öğle yemeklerine dönüp hiç bakmadın ağzını doldura doldura raşid halifeler derken dilin hilafeti anıyordu, ama halin saltanatı yaşıyordu.