Bir yere kaydedin; Gazze’yi unuttuğumuz an bizim de unutulduğumuz an, bizim de tükendiğimiz an olacaktır.
Gazze’yi unuttuğumuz an artık tarih sahnesinde Müslüman kimliğimizle var olmamızın sonu olacaktır.
Unutmayalım ki eğer Müslümanca var olmaya devam etmek istiyorsak bu ancak Gazze ile birlikte olduğumuz müddetçe mümkün olacaktır.
O halde ne edip edeceğiz Gazze’yle birlikte var olmaya çalışacağız, iyi bileceğiz ki Gazze yoksa biz de yokuz artık!
Seçimlerin Gazze’deki Siyonist katliamı unutturmasından korkuyorum. Özellikle adayların açıklanması, partilerin meydanlara inmesiyle birlikte Gazze’nin gündemin en alt sıralarına inme ihtimalinden endişe ediyorum.
Zaten günlerce süren asgari ücret tartışmaları, terör saldırıları ve meclise yansımaları, yılbaşının her yılki değişmeyen şamatası gürültüsü ve daha nice ölü gündemlerle sanki Gazze unutulma noktasına gelmişti.
Diyeceksiniz ki, gündemin ilk sıralarında yer aldığında ne yapılabildi ki? Haber bültenlerinin Gazze ile açıldığında, ekranlarda gece yarılarına kadar Siyonist katliamın tartışıldığında ne yapıldı ki geri planlara düştüğünde ne kaybedilecek?
Zaten ben de bundan dolayı korkuyorum; yani gündemimiz hep Gazze iken bile fazla bir şey yapmadık, yapamadık, şimdi bir de gündemden tamamen çıkardığımızda vay bizim halimize!
Gazze’yi unutmak kendimizi unutmaktır, Gazze’yi unutmak Allah’ı unutmaktır. Allah’ı unutmak ise her şeyin bittiği ve tükendiği andır. O andan sonraki yaşamaya yaşamak denir mi bilmem.
Müslümanlar! Lütfen bizim gündemimiz sözle de olsa hep Gazze olsun, Gazze ile başlayalım, Gazze ile sürdürelim ve Gazze ile bitirelim sözlerimizi.
Fazla lüks bir hayatımız olmasa bile çaylarımızı yudumlarken, en mütevazi soframızda bir şeyler atıştırırken, hatta sıcak odalarımızda rahatça namaz kılarken Gazze’yi unutmayalım.
Çünkü Gazze bütün bunlardan da mahrumdur!
Bu duygu ve düşüncelerle her cumanın bir öncekinden daha feyizli ve bereketli geçmesi dua ve temennilerle!