Abdulbari Atvan'ın kaleme aldığı yazının önemli noktaları şöyle:
Nakib, Şarm el-Şeyh ve Akabe'de son beş günde üç zirve düzenlendi ve İsrail onların doğrudan veya dolaylı aktörü oldu.
Görüşmelerin amacı; İsrail'i bölge lideri olarak seçmek, barış ve normalleşme anlaşmalarına dayalı bir Arap-İsrail NATO ittifakı kurmak.
Blinken ile Mısırlı, BAE'li, Faslı ve Bahreynli mevkidaşlarının katıldığı ve İsrail'in ev sahipliğinde gerçekleşen Akabe toplantısı pazar günü gerçekleşti. Bu toplantının en tehlikeli yönü Arap ülkelerinin işgalci hükümete her düzeyde resmî olarak kabul etmesi ve işgal rejiminin, İran liderliğindeki Direniş Ekseni'ne karşı, zirveye katılan Arap hükümetlerine bağlamasıdır.
Bu toplantılara katılan ülkelerin bahane olarak kullandıkları başlık, İran'la yeni bir nükleer anlaşmaya varılma olasılığıdır. Bu anlaşmada öne çıkan maddelerin en önemli olanları, tüm yaptırımların kaldırılması, İran'ın bölgesel rolünün tanınması ve 100 milyar doların serbest bırakılmasının yanı sıra Devrim Muhafızları'nın ABD'nin teröristler listesinden çıkarılmasıdır.
Katılımcıların iki günlük toplantısı, koalisyonun tüzüğü ve ortak savunma anlaşması için bir gündemin yanı sıra ABD gözetiminde saha, güvenlik ve askeri harekat için bir gündem hazırlandığı anlamına geliyor.
Bu toplantı ve gündemi, yeni Arap-İsrail NATO ittifakının temel taşı olmasının yanında, Arap anayurdunun, Arap Birliği'nin ve Filistin meselesi ile Kudüs'ün Arap olmasının yıkımıdır.
İsrail'i NATO bölgesel ittifakının lideri olarak atamak büyük bir hatadır. Bu koalisyon İran'a ve direniş eksenine karşı başarılı olamayacak ve üye devletlerin endişelerini gidermeyecektir. Sonuç olarak, onlara koruma sağlamayacak, ancak üye devletleri hükümetlerini istikrarsızlaştıracak daha büyük güvenlik risklerine maruz bırakacaktır.
İran'ın başarısının sırrı dört faktörde yatmaktadır: İrade, kendine güvenmek, net bir siyasi plana sahip olmak ve sağlam bir liderlik.
Bu dört faktör, tüm İslam ve Arap imparatorluklarının kurulmasının ötesinde olmuştur. Ne yazık ki, bu faktörler bugünlerde çoğu Arap ülkesinde mevcut değil. (Ajanslar)