Siyonistler ve Büyük Sırbistan Bosna'ya Karşı
Geçen ay Dünya Yahudi Kongresi başkanı eski Yugoslav kökenli Ariel Livne, uluslararası Jasenovac Dördüncü Konferansında İsrail Devlet madalyası olan Simon Vizental'i, şu anda Bosna Sırplarının faşist politikalarını yürüten, Radovan Karadzic'in Bosna'da yapmaya çalıştığı genositi devam ettirmek isteyen Sırp lider Milorad Dodik'e verdi.
Konunun önemini Türk okurunun daha iyi anlaması için, geçmişe dair birkaç ek bilgi vermem gerekiyor.
Jasevonac, Sava nehrinin kenarında şu anda Hırvatistan'da bulunan ve İkinci Dünya Savaşı sırasında bağımsız Hırvat Devleti NDH tarafından oluşturulan bir toplama kampıydı. Bir nevi Balkanlar'daki Alman toplama kampı Dachaua gibi. NDH bu toplama kampında yüz binin üzerinde Sırp, Yahudi, Boşnak, Çingene, ve komünisti katletti. Ancak öldürülenlerin sayısı Sırp ve Hırvat tarihçiler tarafından farklı rakamlarla söyleniyor. Gerçek rakamlar 70 ila 100 bin arasındayken Sırp tarihçiler 700 bin Sırp'ın ve 900 bin Yahudi'nin katledildiğini söylüyorlar. Ancak Boşnak tarihçi Nihat Halilbegovic'in yaptığı araştırmaya göre 1500 Boşnak ve takriben 100 bin civarında diğer milletlerden insan soykırıma uğramıştı.
Bosna-Hersek'te, özellikle Boşnak kamuoyunda, Yahudiler tarafından faşist avcılarına verilen bir madalyanın, bilinen bir faşiste verilmesi bomba etkisi yaptı. Ve bu hareket Bosna'da yaşayan Müslümanlar ve Yahudiler arasında ve dünyanın diğer yerlerindeki Boşnaklar ve Yahudiler arasında problem oluşturacak. Neden? Neden bu madalya Uluslararası Savaş Suçları Mahkemesi'nin Sırpların Srebrenitsa'da soykırım uyguladığını ilan ettiği bir döneme tekabül etti? Böyle bir hediyenin bu günlerde aktüel Sırp liderine verilmesi, uluslararası Siyonist lobinin, Srebrenitsa ve diğer bölgelerde Müslümanlara soykırım yapmış Sırpları politik olarak temize çıkarma gayretidir.
Elbette birlik yapan Siyonist ve büyük Sırbistan hayalcileri içeri ve dışarı başka mesajlarda iletiyorlar. Birincisi Yahudilerin ve Sırpların aynı kaderi paylaşan iki millet olduklarına dair iddialarıdır. Bu iddiaya göre bu iki millet başka milletler tarafından soykırıma uğramış ve yok edilmeye çalışmışlardır ki bu büyük bir yalandır. Ve yine bu iddiaya göre bu iki millet başka milletleri hiçbir zaman yok etmemiştir. İkinci mesaj ise Sırpların sürekli propagandasını yaptığı balkanların ikinci Ortadoğu olma meselesi. Nasıl ki İsrail ve Yahudiler birleşik İslam güçlerinden korkuyor iseler aynı durum Sırplar için de geçerli.
Milorad Dodik, Amerika Birleşik Devletleri'ne son seyahatinde, ABD'nin, Hıristiyan Sırpların 'İslamcıların vicdanına' terk ettiğini söyledi. Ve hemen dönüşünde Dünya Yahudi Kongresinin Dodik'e madalya vermesi, Balkanlarda ve Batı'da bu propagandanın ne kadar önem ve destek gördüğünü göstermektedir. Livne bu madalyayı verirken şunu söyledi. "500 yıl boyunca Yahudiler Sırplarla dost olarak yaşadılar ve Sırp dostluğunu hiç unutmayacaklar." Böyle bir iddia ile sadece Bosna Müslümanlarını değil, tarihi gerçekleri de Sırp ideologlarının tezleri doğrultusunda hasır altı etmeye ve çarpıtmaya çalışıyor.
Bosna Müslümanlarının incinmesinin sebebi ise, 16 yy'da İspanya'dan kaçan Seferad Yahudilerini ve orta Avrupa'dan kaçan Aşkenze Yahudilerini kendi topraklarında barındırdığı gerçeğinin görmezden gelinmesi. 15. yy'dan sonra İspanya'dan kaçan Seferad Yahudileri, İstanbul ve Osmanlı'nın diğer vilayetleri gibi Bosna'ya da yerleştirilip bütün anti-semitist güçlerden korunmuşlardı. Yahudi tarihinin hiç kesintiye uğramadan korunan tek mezarlığı da Bosna-Hersek'te bulunmaktadır. Yine Boşnak Müslümanlar, NDH döneminde, ki Bosna'yı da işgal etmişlerdi, Yahudilerin hem mallarını hem de canlarını yok olmaktan korumayı başardılar. Aynı şekilde 1992-1995 yılları arasında süren savaşta da Bosna'yı terk eden Yahudiler yine döndüklerinde kendi mülklerine yerleştirildiler. Ve şu anda Dışişleri Bakanı Sven Alkalaj, Sarajevo Yahudisidir. Ve Bosna ile İsrail arasında diplomatik anlaşmalar devam etmektedir.
Amerikalı Yahudi tarihçi Philip J. Cohen son kitabı "Sırp Gizli Savaşı: Propaganda ve Tarihin Manipülasyonu"nda, Sırp yöneticilerinin, İkinci Dünya Savaşı sırasında Yahudilerin soykırımına aktif olarak katıldıklarını yazmaktadır. Yine bu kitabın önsözünü yazan David Riesman diyor ki: "Sırp entelektüeller, diplomatlar, yazarlar ve propagandacılar rüzgarın estiği yöne göre tavır alan adamlardır. Önce Nazist oldular, bunlar güçlerini kaybedince partizanlara yönelip Tito rejiminde önemli yerlere geldiler." Bu yazılanlara rağmen nasıl "Eski Yugoslavya'da Sırplar Yahudilerin en büyük destekçileriydi" tezi öne sürülebilir? Cohen'in kitabında açıkça kanıtladığı gibi Sırplar Nazilerden de önce anti-semitist idiler. Nazilerin iktidarı altında temizliğe karıştılar. Ortak ideolojik sebeplerden büyük Sırp ekspansionizmi Alman Nasyonalizmi ile işbirliği yapmıştı.
Cemalettin Latiç / Gerçek Hayat