Abdurrahman Dilipak / Yeni Akit
Esad, iş işten geçmeden ne yapacaksa yapmalı artık. Son pişmanlık fayda vermez. Eğer bunu Nuseyrileri korumak için yapıyorsa, kendisi ile birlikte onları da bitiriyor ve daha büyük bir felakete zemin hazırlıyor.. Onlara da zarar veriyor. Kaş yapayım derken göz çıkarttığının farkında değil gibi sanki.
Esad ister İslam dünyasını dinlesin, isterse Arap dünyasını, aklı başında kimse, ona bugün yaptıklarının doğru olduğunu söylemeyecek.. İşte gelinen nokta, Arap Birliği Suriye'nin üyeliğini askıya aldı. Muhalefeti tanıdı.. Alınan kararın özeti şu: Şam'ın üyeliği askıya alındı ve yaptırım uygulanması istendi. Suriye muhalefeti, Arap Birliği'nin genel merkezine davet edildi. Bu karar oy birliği ile alındı.
İster komşularına kulak versin, ister Sünni dünyaya, isterse Şii dünyasının sesine kulak versin.. Bir iki ülke dışında Suriye rejimi destekleyen kimse yok.. Onların da niye destekledikleri belli. Utana sıkıla, kerhen yapıyorlar bu işi. Kimse de uzun süre yenilecek ata oynamaz..
Esad'a uzatılan en sıcak dost eli, Türkiye'nin eli idi.. Esad bu cankurtaran hükmündeki eli reddetti. Geçmiş olsun. O eli bıraktı, uyarıları dikkate almadı ve bütün şansını kaybetti..
Esad daha fazla direnecek olursa sonu Kaddafi'ye dönebilir.. Kendinden sonrası için bir kan davasını miras bırakabilir. Aslında geç kaldı.. Hiçbir şansı yok onurlu geri çekilme için. Ancak şimdi, zararın neresinden dönülürse kârdır hesabı ile, daha büyük bir zarara uğramadan canını kurtarabilirse, o bile bir kazanç olacak..