Televizyonlarda, gazetelerde yayınlanan görüntüler olağanüstü rahatsız edici. Bakan herkesi insanlığından utandıracak cinsten. Birinci fotoğraf karesinde Bağdat yakınlarındaki bir yetimhanenin yatakhanesi yer alıyor...
Yaşları 10-15 arasında değişen 24 çocuk beton zemin üzerinde yatıyor. Deri ve kemik halini almış vücutlarından uzun süredir aç bırakıldıkları belli. Bakımsızlıktan vücutlarının çeşitli yerlerinde yaralar çıkmış. O yaraların üzerinde böcekler geziyor, sinekler uçuşuyor. Bazıları, ayaklarından ranzalara bağlanmışlar. Dört bir yan kendi dışkıları ile dolu. Çocuklar, o dışkıların içinde yatıyorlar. Öylesine yorgun ve bitkinler ki, insan ilk bakışta tamamının cansız olduğunu düşünüyor. İkinci fotoğraf karesinde de erzak deposu var... Ağzına kadar tıka basa dolu. Verilen bilgiye bakılırsa, ölmek üzere olan bu çocuklara tahsis edilen erzaklar pazarlarda satılıyor. İğrençlik diz boyu... İnsani değerler ayaklar altında!.. Bağdat yakınlarındaki bu insanlık dışı tablo işgalci ABD'nin eseri. Asıl sorumlu kendileri!
Bağdat yakınlarındaki yetimhanenin yöneticileri, sadece birer figüran! O çocuklar bugün ABD askerlerinin kucaklarındalar.
Ancak, onları kucaklarına alan güç, dün de anne ve babalarını katletti. Ailelerinin başına gökten bomba yağdırdı. O minicik yavruların geleceklerini ABD kararttı.
Şimdi soruyorum: - Beğenmediğimiz, yerden yere vurduğumuz Saddam döneminde böylesine insanlık dışı bir dram yaşanabilir miydi? Elbette hayır. Bugün de kendi yarattıkları o iğrenç tablodan propaganda malzemeyi üretmeye çalışıyorlar. Kucaklarındaki zavallı yavrularla objektiflere poz veriyorlar. Kameraların karşısına geçip "insanlık" nutukları atıyorlar.
Daha düne kadar o çocukların tepelerine bomba yağdırdıklarını unutmuş görünüyorlar. Timsah göz yaşı döküyorlar! Biz de saf saf ekranların karşısına geçip, o yetimhanedeki Iraklı yöneticilere veryansın ediyoruz.
Tabii, bu arada dünyanın dört bir yanına kan ve gözyaşı taşıyan ABD'nin sorumluluğunu hiç aklımıza getirmiyoruz. Oysa, azıcık beynimizi yorsak, işgalci ABD'lilerle Bağdat yakınlarındaki o yetimhane yöneticilerinin arasında hiçbir fark olmadığını anlayacağız.
22.6.2007 / EMİN PAZARCI / BUGÜN