Balfour Deklarasyonu, Filistin'de Yahudilere ulusal bir vatan tesis edilmesi için çalışılması vaadini içeriyordu. Bu amaç deklarasyonun birinci şıkkıydı. İkinci şık ise dönemin Britanya Başbakanı Arthur James Balfour'un şu vaadiydi: "Britanya, Filistin'deki Yahudi olmayan toplumların çıkarlarına ve haklarına zarar verebilecek hiçbir çalışmada bulunmayacaktır."

Bu sözlerin aldatıcılığı sır değil. Filistin'in yerli bir halkının bulunduğu, Yahudi göçmenlerin Filistin topraklarına sızan yabancılar ve işgalciler olduğu zikredilmiyordu. Dahası, Filistinlilerin çıkarlarına zarar verilmeyeceğinden dem vurulması koca bir yalandır. Zira 'Yahudilere ulusal bir vatan' deyişiyle Filistinlilere zaten zarar verildi.

İsrail liderleri 2005'ten bu yana dünyanın ülkelerini Yahudi devleti olarak tanımasını talep ediyor ve Filistinlilere de böyle bir tanımada bulunma şartı koşuyor. 'Yahudi devleti'nin 'İbrani devleti' veya 'İsrail devleti' ifadelerinden farklı bir anlamı var. İsrail'in eski başbakanı Ariel Şaron'dan başlayarak, bütün İsrail yönetimleri Yahudi devleti olarak tanınma talabinde bulundu. Dolayısıyla İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'nun doğrudan müzakerelerin başlamasının ilk temel şartı olarak Filistinlilerden Yahudi devletini açıkça tanımalarını istemesi şaşırtıcı değildi.

Peki 'Yahudi devleti' ifadesiyle ne kastediliyor? Bir İsrail gazetesine göre Netanyahu bu soruya şöyle yanıt veriyor: "İsrail'deki Arap vatandaşlar, kalıcı çözümün parçası olacak." Yani Yahudi devleti çağrısı etnik temizlik ve Filistinlileri kendi topraklarında hiçbir hakkı bulunmayan yabancılar haline getiren bir denklemin bulunması anlamına geliyor.

İsrail liderleri, iki devletli çözümün başarısız olmasının ardından kendilerinden iki vatandaşlı bir devlet istenmesinin önünü kesmek istiyor. Dolayısıyla İsrail Filistinlilerden başlayarak bütün dünyanın Yahudi devletini tanımasını istiyor. Bu devlette Yahudiler dışındaki herkes yabancı haline gelecektir.

Kaynak: Rakan El Macali / Ürdün gazetesi Düstur, 7 Eylül 2010