Türkiye'deki en eski betonarme un fabrikalarından biri olan ve Çankırı'nın en eski fabrikası, günler süren uğraşlar sonunda yerle bir oldu. Bina yıkılırken takla attı.

Cumhuriyet Mahallesi'nde kurulduğu sokağa ismini 'Fabrika Sokak' olarak veren ve zamanında şehir dışına kurulan fabrika, zamanla kentin büyümesi ile şehrin ortasında kaldı ve arsa değeri hızla yükseldi.

Fabrikanın 1980'li yılların sonunda el değiştirmesinin ardından üretim bir süre daha devam etti ve ikinci sahibi Hamit Tekin'in ölümünden sonra fabrikada üretim durdu. Hissedarlarının anlaşamaması nedeniyle fabrikanın yıkılmasına karar verildi ve fabrika alanına iş merkezi yapılması kararlaştırıldı.

Yaklaşık 15 gün önce 15 metre yüksekliğindeki fabrikanın yıkım çalışmaları başladı. Dönemin şartlarına göre oldukça sağlam yapıldığı gözlenen fabrika binasının yıkımı, yıkımcı firmaya zor anlar yaşattı.

Çevresindeki apartmanların güvenliği nedeniyle çok titiz yürütülen çalışmalar sonunda tamamlandı ve çevredekilerin korkulu bakışları arasında bina yerle bir edildi. Bina, yıkıldıktan sonra takla attı. Bu sırada çevredekiler korku dolu anlar yaşadı. Binanın çevredeki binalara çarpmaması büyük bir faciayı önledi

FABRİKANIN GEÇMİŞİ

1920'li yıllarda Çankırı ve çevresinde yaşanan kuraklık suyla çalışan un değirmeni sahibi İsmail Zincircioğlu'nu arayışa yöneltti ve 1924 yılında Macar Makine Mühendisi Jozsef Lengyel'i Çankırı'ya getirerek un fabrikasının yapımına başladı.

Günün zor şartlarında oldukça zorlu bir mücadele ile fabrika 1928 yılında hizmete girdi. Başta Ankara olmak üzere Karadeniz bölgesindeki illerin de un ihtiyacı bu fabrikadan karşılandı.

Sürekli teknoloji yenileyerek Türkiye'nin en kaliteli ununu üreten Zincircioğlu Un Fabrikası, Özal hükümetinin teşvik yasası ile her köşe başında bir un fabrikası kurulması sonucu kalitesinden taviz vermeyince rekabet gücünü yitirdi ve sahibi olan Zincircioğlu ailesi tarafından Hamit Tekin adlı sanayiciye devredildi.

Yaklaşık 15 yıl daha üretimini sürdüren tesis iki yıl önce sahibinin ölmesi üzerine mirasçılarının fabrikayı arsa olarak değerlendirmek istemeleri üzerine müteahhide verildi ve 81 yıllık çınar sonunda yerle bir oldu.