Bir köşe yazarı televizyona çıkmış soruyor: "Arap âlemindeki Türkiye sevgisinin bize somut bir faydası var mı?"

Kendisi göremiyormuş öyle bir fayda.

Türkiye'nin artık Suriye ile didişmemesi yahut Türkiye'nin artık Irak'tan emin olması Türkiye'yi özgürleştiriyor ama bu mevzu şimdi çok derin gelir o arkadaşa; biz paradan bahsedelim.

İnegöl'ün mobilyacıları Suriye ve Irak'a mal yetiştiremiyorlar beyefendi, al sana somut fayda!

Geçenlerde bir gece bizzat kendim de somut bir faydasını gördüm Arap âlemindeki Türkiye muhabbetinin.

Çok zararını da gördüm o faydanın.

Beni çok yordu, çok terletti.

Şöyle ki:

Gece birbuçukta Fatih'teki Erciyes oteline vardım, oda sordum, hepsi dolu.

İHH'nın karşısındaki otele sordum, orada da boş oda yok.

İtfaiyenin karşısında "Yeşil"li bir otel var, oraya baktım, orada da yok.

Sonra Aksaray, Laleli, Kumkapı otellerine baktım, bir bir hepsine baktım, gene yok.

Fındıkzade'de de yok.

Yok oğlu yok.

İkibuçuk saat yürüdüm, aradım, nafile.

Neredeyse canım çıktı.

Ama otellerin niye ağızlarına kadar dolu olduğunu öğrenince bütün yorgunluğum gitti.

"Nedir kardeşim bu?" diye sorduğum otelci bir delikanlı verdi müjdeyi:

"Abi, Araplar... Bizi ihya ediyorlar..."

Ehlen ve sehlen.

yenişafak