Bir Filistinli ailenin evinin yıkılmasını önlemeye çalışırken İsrail buldozeri tarafından ezilerek katledilen Amerikalı barış gönüllüsü Rachel Corrie'nin hayatı sahneye taşındı. Corrie'nin günlüklerinden yola çıkılarak yazılan ve ilk olarak ölümünden 3 yıl sonra sahnelenen "Benim Adım Rachel Corrie" adlı oyunun Türkiye galası 27 Ocak'ta yapılacak.

Rachel Corrie, 16 Mart 2003 yılında Amerikalı Barış Gönüllüsü olarak Filistin'e gitmiş, bir ailenin evini korumak isterken İsrail buldozerinin altında kalarak yaşamını yitirmişti. Rachel'in Filistin'e gidiş süreci ve orada yaşadığı tüm sıkıntılar Rachel'in günlüklerinden yola çıkılarak tiyatro oyunu oldu. Adına da 'Benim Adım Rachel Corrie' denildi. Oyunun galası 27 Ocak saat 20.00'da Muammer Karaca Tiyatrosunda izleyicisiyle buluşacak. Galaya Rachel'in anne ve babası Cindy ve Craig Corrie de katılacak.

Rachel Corrie'nin günlük ve yazılarını, ünlü İngiliz aktör Alan Rickman ve The Guardian gazetesi editörü Katharine Viner derledi. Türkçe'ye çeviren Setenay Yener, aynı zamanda "Benim Adım Rachel Corrie"nin oyuncusu. Turgay Kantürk'ün yönettiği ve A-Z Kültür Sanat Ajansı tarafından prodüksiyonu gerçekleştirilen oyun, İstanbul'daki sahnelerinin ardından tüm Türkiye'yi dolaşacak.
Oyun, Rachel'ın ölümünden üç yıl sonra sahnelendi ve İngiltere'de tiyatro izleyicileri tarafından belirlenen Yılın En İyi Yeni Tiyatro Oyunu Ödülü'nü aldı. Londra'daki başarıdan sonra Benim Adım Rachel Corrie'nin New York'ta sahnelenmesine karar verildi. Fakat oyunun sahneleneceği New York Theatre Workshop, oyunu son anda herhangi bir açılış tarihi belirtmeksizin erteledi. Bu karar çoğu tiyatro yazarı, eleştirmeni, oyuncusu ve izleyicisi tarafından kınandı. Alan Rickman, bu kararı "korku kaynaklı kötü bir sansürcülük" olarak yorumladı. Oyun, ABD'de yasaklansa da birçok ülkede sahnelendi.

A-Z Kültür Sanat Ajansı, oyun için "İnsanlığın Ortak Vicdanı Rachel'a ve Dünyanın Mazlumlarına" diye yaptığı açıklamada, şöyle diyor: "Yaşamı kadar ölümü de ses getiren Rachel, acının ve hüznün toprağı Filistin'de yükselen bir sesti. Bu sesi duyurmak ve Rachelların hala var olabildiklerini düşünmek bize ümit veriyor. Bu projeyle tanıştıktan sonra kendimizi Henry ve Waldo'nun diyaloğundan çıkaramadık;
-Biz niçin orada değildik?
İşte bugün hep birlikte oradayız..."