Bilen bilir: Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in etrafındaki bazı kimseler Türkiye ile "tek millet – iki devlet" anlayışı içinde kaynaşma fikrinden hiç hazzetmiyorlar.

Hazzetmiyorlar; çünkü "tek millet" vurgusunun uzun vadede "iki devlet"i aşındırabileceğini düşünüyor ve Türkiye'nin Azerbaycan halkı için istinatgâh haline gelmesinden endişe ediyorlar.

Bu endişeleri o kadar büyük ki, Azerbaycan halkının Türkiye Türkçesi'ne ilgisini bile tehdit olarak görüyorlar.

Televizyon yayınlarına getirilen yabancı dil yasağının Türkiye Türkçesi'ni de içermesi, onların marifeti.

Bu zevatın bir kısmı ulus devletçi kaygılarla, bir kısmı etnik husumetle, bir kısmı da hesabına çalıştığı Rusya'nın (yahut başka devletlerin) menfaatleri doğrultusunda hareket ediyor.

Elçibey ve arkadaşlarının davası Türkiye ile tamamen bütünleşmekti; bu zevatın davası ise Türkiye ile tamamen ayrışmak.

Onun için, Azerbaycan'la Türkiye arasındaki duygusal bağı koparmaya yarayacağını düşündükleri her fitneye dört elle sarılıyorlar.

"Türkiye Azerbaycan'ı sattı" edebiyatının arkasında onlar var.

Ankara-Erivan müzakerelerinden sızan bilgi kırıntılarını manipülasyon aracı olarak kullanarak Bakü yönetimini Türkiye'ye karşı kışkırtmaya ve Azerbaycan halkının Türkiye'ye duyduğu sevgi ve güveni sarsmaya çalışıyorlar.

Meseleyi "Azerbaycan toprakları işgal altındayken Ermenistan sınırını açmayı kabul eden Türkiye'nin ihaneti" şeklinde koysalar da, içlerinden bazılarının asıl derdi, muhtemelen, bunun tam tersi.

Şöyle düşündüklerini zannediyorum:

"Türkiye-Ermenistan yakınlaşması Azerbaycan'a toprak iadesi sonucunu doğurabilir. O takdirde, işgalin arkasındaki asıl güç olan ve işgal sayesinde hem Ermenistan hem de Azerbaycan siyasetinde müthiş bir manevra alanı kazanan Rusya'nın karizması çizilir, Türkiye'nin önü açılır. Bunu engellemek için müzakere sürecini kuru gürültüde boğmamız lazım."

Önümüzdeki günlerde bu fitneyi boşa çıkaracak gelişmelerin olacağına dair haberler alıyoruz.

İnşaallah bu haberler doğrudur.