Bu olayı dört yıl önce “Türk Kızının 30 Ağustos öncesi ve sonrası dansı” başlığıyla yazmıştım, hem de Yılmaz Özdil’den alıntı yaparak. Fakat önceki gün haberlerde CHP’nin İstanbul Yenikapı’daki danslı zafer kutlamalarını görünce konuyu yeniden dile getirmek vacip oldu.

Yılmaz Özdil dört yıl önceki yazısında tarihin arşivlerine gitmiş, köy meydanında Türk kadınlarının işgal askerleri tarafından zoraki oynatıldığını gösteren siyah beyaz fotoğrafın altına da şu alıntıyı koymuştu.

“Vicdan sahibi, insan evladı Yunan gazeteci Tasos Kostopulos, Anadolu işgalini anlatan bir kitap yazdı, kendi milletini belgelerle tanıklarla yüzleştirdi, yedek subay Dimitriu mesela, yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Köyde kapıları kırıp giriyorlardı, ben de kapısı açık bir eve girdim, ölü bir ihtiyar vardı, arka odadan kahkahalar geliyordu, 10 kadar asker bir Türk kızını zorla dansettiriyordu, kız yarı çıplaktı, ağlıyordu, gel sen de mezeden tat dediler bana, ayıp dedim, savaştayız dedim, Türk kızı yanıma koştu, ayaklarıma kapandı, kurtarmam için yalvarıyordu, kadındır yapmayın dedim, askerlerden biri süngüsünü çıkarıp bana yöneldi, küfür ederek bas git dedi, kaçmak zorunda kaldım, kızın çığlıklarını unutamadım.”

Yazısının sonunda da 30 ağustosu yok sayanlara veryansın ediyordu.

Biliyorsunuz Kemalistler, CHP’liler hücum ve hakaretlerini bugün de sürdürüyorlar, özellikle “Atatürk olmasaydı” başlığı altında kinlerini kusmaya devam ediyorlar.

Ve bildiğiniz gibi bu savaştan sonra, o namussuz kafirler kovulduktan sonra bu ülkeyi yönetenler insanımıza o namussuz kâfirler gibi bir hayat yaşamamız için devrim adı altında dayatmadıkları müptezellik bırakmadılar. Yunan askerlerinin kızlarımıza yaptığının aynısını hatta daha beterini kanunlarla icra ettiler.

Biz şimdi her şeyi bir tarafa bırakalım ve o günlere yeniden gidelim, o günkü şehitlerimizle konuşalım ve kendilerine soralım;

“Niçin şehit olmuştunuz, niçin ölmüştünüz, canlarınızı niçin feda etmiştiniz? Biz de Yunanlılar gibi olalım diye mi, biz de İngilizler, Fransızlar ve İtalyanlar gibi yaşayalım ve düşünelim, her şeyimizle onlara benzeyelim diye mi?

Yirmi yıl sonra eline fırsat geçiren CHP hemen kendini gösteriverdi, aslına rücu etti, köklerine döndü, CHP’nin kim olduğunu unutanlara hatırlattı, İstanbul Yenikapı meydanında 30 Ağustos adına düzenlediği etkinliklerine kadınların dansı damgasını vurdu.

Haberi görür görmez benim gözümün önüne gelen ilk resim; Anadolu’da bir köyde Yunan askerlerinin gözyaşları içinde zoraki oynattığı bir Türk kızı…

Ve ondan önce avluda öldürülmüş bir ihtiyar..