Önce bağışlayın bugün Gazze’yi yazmadığım için.

Parkta köpeğiyle dolaşan birisine karşıdan gelen bir başkası;

“Nereye gidiyorsun bu eşekle?” diye sorar. Köpek gezdiren adam öfkelenir ve:

“Görmüyor musun, bu eşek değil, köpek!” deyince adam;

“Ben sana sormuyorum, köpeğe soruyorum” der.

Özellikle iktidar yanlısı köşe yazarlarının ve ekranların çokbilmişlerinin CHP’yi yenilgiye uğratabilmenin en kesin yolunun DEM’le iş birliği yaptığını ispat edebilmek sanmaları ve bunun üzerinde yoğunlaşmaları.

Seçimlerde başladılar: Vay efendim bunlar DEM’le gizli iş birliği yapıyorlar, yok açıktan iş birliği yapıyorlar. Seçimlerden sonra da DEM’lileri işe alıyorlar, ihaleleri veriyorlar...

Allah aşkına, sizi dinleyen, sizi okuyan Kürdler kendilerini nasıl bir halet-i ruhiye içinde hissederler acaba hiç düşündünüz mü?

Ben olsaydım tam bunun aksini yapardım; DEM’lileri muhatap alırdım ve onlara;

“Nasıl oluyor da CHP ile beraber olabiliyorsunuz, CHP’nin tarihi Kürd katliamlarıyla dolu değil mi?” derdim.

Nitekim muhatap olduğum ne kadar DEM’li varsa bu ve benzer şeyler soruyorum.

Evet, iktidar cenahının CHP’yi bu şekilde DEM’le vurmaya yeltenmesinden daha aptalca bir şey var mı dersiniz?

Var, var, bundan daha aptalca şeyleri de var. CHP’ye yüklenirken;

“CHP artık Atatürk’ün CHP’si olmaktan çıkmıştır” diye şikâyet ediyorlar. Üstelik böyle söyleyenler iktidarın en İslamcı yazar çizerleri.

Allah Allah! Çok mu özlediniz Atatürk’ün CHP’sini, çok mu özlediniz Dersim’i, Zilan’ı, çok mu özlediniz “Tanrı uludur, Tanrı uludur” seslerini?

Demek bugün Atatürk’ün CHP’si olsa hurraaa hemen oraya koşacaksınız öyle mi hey İslamcı yazar çizerler?

Allah’ım, bu kadar da mı savrulur bir Müslüman!

Demek ki Kemalistleşen bir Türkiye’den Gazze’nin çığlıkları ancak bu kadar duyulabilirmiş,

Rabbim akıbetimizi hayreyleye!