Merve Kavakçı
İnsanı yaşat ki...
Devlet makinesi man-made dediğimiz insan yapımı bir makinedir. Bir aparat bir enstrümandır. Oluşturulma amacı kendisini üreten insanlara hizmet etmektir. Sayın Cumhurbaşkanımızın çokça referans yaptığı insanı yaşat ki, devlet yaşasın anlayışıdır bu. İnsan sistemin merkezindedir, insandır en kıymetli olan. İnsandır en olmazsa olmalı bu varoluşsal sistemin. Eşrefi mahlukattır. Dünya, üstü ve altı, havası ve suyu, yiyip içip israf etmeden faydalanmak içindir. Ama burada ince bir çizgi vardır. Kırmızı hatlar çizgisi. Ağacın da hakkı vardı, dağın da toprağın da. Dilin de gözün de hakkı vardır, nefes alan ciğerin de. Çocuğun da vardır, anne ve babanın da. Velhasıl bu emanet gezegende Allahü Zul Celal’ın verdiği hududlar içinde yaşayıp gitmektir yapılacak olan. Haddi aşmadan, kul olduğunun bilincinde mütevazıca.
Bizde çok yakın bir geçmişe kadar, uzun müddet devlet devlet için var oldu. Aslını unuttu, özünü uyuttu ve hep bana hep bana dedi.
Buna karşı verilen bir mücadeledir Erdoğan’ın verdiği. İnsanı yaşatma mücadelesi. Devrim niteliğindedir. Devletten insana geçen bir önem. Devletten vatandaşına geçen bir fokus. Devletin fakir öğrencilere vereceği burslarla ilgili düzenlemeyi veto eden bir Sezer dönemiyle son bulmalıydı o dönem. Sezer Sezar misali devlet yaşasın insan kimciydi adeta.
İnsan en iyisine layıktı ve devlet hizmet için vardı, bunun başka bir yolu olamazdı. İşte bunun mücadelesidir Türkiye’de yaşanan. Bunun karşısında bir muhalefet eski devletçi zihniyetle bezenmiş her şeye sed çekmekle meşguldür. Nerede iyi var ona ket vurmak, nerede bir insana yatırım var, karşısındadır malum muhalefet.
İş zor, yol uzundur. Reform yetmez, uygulama zaman alıcıdır. Eğitimden geçer çünkü. İnsanı yaşatmak insana öğretilecektir. Caydırıcılıktan geçer çünkü. Yapmayan yapamayan hesap vereceğinin bilincinde olacaktır çünkü.
Bu iş liderde başlasa da onda bitmeyecektir. Devlet makinesi de ona can veren bürokrasisi de insanı yaşatmaya odaklanacaktır da insan yaşayacaktır.
Yangın merdiveni var, kapısı var ama kapı kolu yok. İnsanı yaşatmak için bir kapı kolu lazım. Ve onu teyit edecek bir denetim bürokrasisi.
yeniakit