(Dünkü yazıda Mardin’den ve sonra Muş’a geçişten kısaca söz edilmişti. Devam edelim.)

Muş, 100 bine yaklaşan nüfusuyla ve geçmişe göre epeyce düzenli, temiz ve modern bir şehir.. Denizden yüksekliği 1350 metreyi buluyor. Çevre dağlar henüz de karlı.. Kış, yaklaşık 6 ay kadar sürüyor. Her taraf yemyeşil.. Hayvancılık ana geçim kaynağı.. Fırat’ın ana kolları da bu ilin sınırları içinden geçiyor ve ‘Uzar gider Muş ovası..’ Ancak, yoğun sis baskısı altında.. Öyle ki, bir yılda güneşli geçen günlerin sayısı yılın dörtte biri kadarmış..

***

Muş’un geleceğini aydınlatacak temel kurumlardan birisi herhalde Alparslan Üniversitesi..

Üniversite şehrin 6-7 km kadar uzağında... Bina açısından meselelerini epeyce geride bırakmış denilebilir. Görkemli binaları, derslikleri ve konferans salonları mükemmel denilecek derecede… Kezâ, dört minareli câmii de..

10’dan fazla fakülte ve yüksekokulu bulunuyor; üniversitenin.. Ancak, bölgeye daha faydalı olacak olan ziraat, veterinerlik ve hayvancılık sahasında fakültelerin olmaması büyük noksan..

Muş Üniversitesi’nde 13 bin kadar öğrencisi varmış… Bu öğrencileri yaklaşık yüzde 75’i o yörenin çocukları… Uzak şehirlerde okuma gücü olmayan fakir aile çocukları için iyi bir imkân...

***

Denilebilir ki, öğrencilerin yarısı kız.. Kız öğrencilerin yaklaşık yüzde 70’i de inançlarına göre örtülü olmayı tercih edenler...  Ama, bu durum farklı olan arkadaşlarıyla aralarında hiçbir bir problem oluşturmuyor.. Karşılıklı anlayış ve müsamaha... İlginçtir, bu gençler 15 sene öncelere kadar örtülerinden dolayı üniversitelere sokulmayan kız öğrencilerin yaşadıkları ağır baskıları anlamakta bile zorlanıyorlar. O zorbalık dönemlerine dair anlatılanlara inanmak bile zor ve bir masal gibi geliyor onlara...

Üniversite yerleşkesi içinde kız öğrenciler için yurt da mevcut... Erkek öğrenciler şehirdeki yurtlarda kalıyorlar ve üniversiteye Belediye otobüsleriyle geliyorlar. Öğrencilere verilen yemekler davetlilere de sunuldu ve oldukça kaliteliydi. Bu yemekler öğrencilere 125 kuruşa veriliyormuş.. Fukara aile çocukları için oldukça iyi bir imkan..

***

‘15 Temmuz Darbe Girişimi ve Türkiye’  konulu, uluslararası bir sempozyum dolayısıyla oradaydık… 15-20’si yurt dışından olmak üzere 170 kadar akademisyen, yazar, vs. davetli.. 35-36 ayrı oturumda konuyu enine-boyuna tartıştılar. Üniversite rektörü Prof. Fethi Ahmed Polat ve yardımcıları, sempozyumun en iyi şekilde geçmesi için âdeta çırpındılar.

Davetlilerin birbirleriyle tanışmaları, ünsiyet oluşturmaları da fikir teatisinden kadar bir büyük fayda... Ancak, bu kadar yüksek katılımın 35-36 ayrı oturumda ve sunumlarını sadece 15 dakikada yapmaları verimi düşürüyor. Ayrıca,  aynı anda 5-6 ayrı salonda yapılan sunumları takib etmek mümkün olmuyor. Daha az katılımla, daha fazla zaman ayırarak daha yüksek verim alınabilir.

Sempozyumda dile getirilenler elbette tek düze değildi, ilginç yaklaşımlar vardı. Ama bunlara ana başlıklar halinde değinmek bile bu sütunun hacmini çok aşar.

***

Bingöl Belediye Başkanı Yücel Barakazî bey de gelecekti.. Ancak, bir Bakan’ı karşılamak zorunda kaldığından gelemeyince, 25 Mayıs ikindi üzeri, Hamza Türkmen ve Muş Üni. öğr. üyelerinden Erdal Eker ve Fuad Yetişsin’le birlikte biz Bingöl’e hareket ettik. Etraf yemyeşil, ormanlar..

***

Bingöl’de Bingöl Üni’nin genç rektörü Prof. İbrahim Çapak'la bir saate yakın bir sohbet.. Çalışmalarından bilgi alıyor ve açıklamalarını dinliyoruz.

Bakan’ın Bingöl’den ayrılmasından sonra, Belediye Başkanı Yücel ve Bingöl Valisi Yavuz Selim beylerle, Bingöl Belediyesi’nin şark usulü döşenmiş konukevinde, Bingöl’ün bazı önde gelen isimlerinin de hazır bulunduğu ve Vali Bey’in bir resmî refleks göstermeden katıldığı ve bölge meselelerinin açık yürekle konuşulduğu gece saat 01’e bir sohbet...

Ve gecenin o saatinde yol güvenliği endişesi taşımadan, Muş’a geri dönüyoruz. Çünkü, sabah erkenden diğer davetlilerle birlikte Ahlat ve Tatvan’a gideceğiz.

 (O faslı da yarın anlatmaya çalışayım, inşaallah..)

stargazete