Mevlâna İdris’e veda

23.jpg

Hastanede göreyim, mümkünse konuşayım diye çıkmıştım Maraş yoluna.

Yoldayken ölüm haberini aldım.

Cansız bedenini görmek varmış nasipte.

Yine de konuştum.

Sarıldım, öptüm, konuştum.

Allah’a ısmarladık Allah’ın adamı.

Melekler alnından öpsün seni.

Gufrâneke yâ Rahmân!

Gufrâneke yâ Rahmân!

Gufrâneke yâ Rahmân!

***

Ah her şey burada kalıyor demek

Bu içimizi ısıtan güneş

Özenle kurduğumuz evler

Aşk için büyüdüğümüz günler

Yorgunluklarımız

O aziz acılarımız savaşlar

Demek hepsi

Burada kalıyor öyle mi

Boşuna yaşadık desene

Özgür bir yürek olmaktı en güzeli

Böyle dedi ve gitti.

Hayıflanmasına bakmayın, özgür bir yürekti kendisi.

Özgür, özü gür.

Rahmanî özü.

***

Bu ölüm bana çok ağır geldi.

Kelimeleri bir araya getirmekte zorlanıyorum.

Ailesine dilediğim sabr-ı cemîli kendime de diliyorum.

Latif kardeşim Mevlâna İdris, elveda.

Bu yazı toplam 621 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar