Bu konu çoktandır benim zihnimi meşgul etmektedir.

Önceki dönemleri bilmem ama yaşadığımız zaman diliminde en çok can kaybına uğrayanlar nedense hep Müslümanlar.

En son Pakistan’da bir camide meydana gelen patlama, ondan önce yine Pakistan’da otobüs kazasında hayatını kaybedenler, daha önce Afganistan’da meydana gelen cami saldırısı ve en son Filistin’de verilen 35 şehid.

Ege’de, Akdeniz’de hayatını kaybedenlerin sayılarını artık yıl sonundaki istatistiklerden toptan öğreniyoruz, zannedersem bizden bir gözyaşı filan da beklemiyorlardır.

Dünyanın bu kayıplara kör ve sağır kesilmesi bir yana, Allah korusun bizlerde de bir kanıksama, bir duyarsızlık oluşuyor gibi, akıtacak gözyaşımız kalmamış gibi, yanılıyor muyum?

Bütün bu kayıpları zayıflığımıza, küfrün teknolojik ve silah üstünlüğüne bağlanmasını kabul etmiyorum.

Peygamber Aleyhisselam’ın gözden kaçan en büyük özelliklerinin başında kendisine inananları ölümden koruması, onlar üzerine merhamet kanatlarını germesi, Müslümanların canlarını her şeyden aziz bilmesi gelmektedir. Hatta bir Müslümanın Allah yolunda verdiği canın karşılığının cennet olduğunu bildirmesine rağmen mücadelesi boyunca her zaman en az şehitle başarıya ulaşmasını bilmiştir.

Düşünebiliyor musun, tarihlere geçen 13 yıllık o Mekke mücadelesini sadece iki üç şehitle geçirmeyi başarmıştır.

Sonra baştan sona cihadla geçen Medine döneminde toplam şehit sayısı iki yüzü geçmemektedir. Buna Bi’ri Mâûne ve Rici’ olaylarında pusuya düşürülerek şehid edilen o güzide hafızlar da dahildir. Aslında bu kadar az canla yeryüzünün en büyük dinini ve medeniyetini kurabilmesi Rasûlullah’ın (s.a.v) büyük bir mucizesidir.

Daha da önemlisi, bu esnada kâfirlerden öldürülenler de aynı şekilde azdır.

Çünkü O’nun yanında Müslümanların canları öylesine kıymetliydi, bırakın canlarını, onların en ufak bir sıkıntıya düşmesine bile tahammül edemezdi, öylesine ümmet düşkünüydü.

Bu anlamda Müslümanlar öksüz, sahipsiz, üzerlerine merhamet kanatlarını gerecek veli ve sahiplerden mahrumdurlar.

Daha da acı olanı, birileri için bugün en ucuz olan şey insanları harcamak ve ölüme atmaktır.

Bırakın bâtıl düşünce ve ideolojiler için insanları harcamayı, şehit olduğunda cennete gideceğinden asla tereddüt etmediği ashabından birilerinin ölümünü hiçbir zaman unutamamış, gözyaşı dökmüştür.

İnsanımız bu anlamda merhamet kanatlarının altı geniş ve sımsıcak olan sahipler beklemektedir.