Gerçekten sana hiç doyamadık güzel Müslüman. Aramızdan ayrıldın diye değil, zaten sen bu şekilde gitmeden önce de sana hiç doyamamıştık ki. Seninle birlikte olup da senden kim ayrılmak isterdi ki

Çünkü seninle birlikte olmak, senin yüzüne bakmak bir huzurdu, bir mutluluktu güzel yüzlü adam.

Seni dinlemek ise başka bir huzur, bir başka güvendi sözü güzel, özü güzel Mehmet Yavuz!

Kitap gibi bir adamdı, kitabın ortasından bir adamdı, sözleri kitap gibi varır otururdu bir yerlere. Rabbim ona bir firaset vermişti.

Düşüncelerimi, tespitlerimi çoğunlukla önce ona sunardım, onun görüşünü almadan bir konuyu yazmazdım, dile getirmezdim.

Evet, ona hiç doyamadık. Fakat biz yine de Rabbimize hamdediyoruz ki bu kadarcık da olsa Mehmet Yavuz’la beraber olduk, birlikte koşuşturduk, bu da olmasa ne yapabilirdik?

Çektiği acıları Rabbim mizanına koyacak inşaallah.

Bir başka şey daha söyleyelim; Rabbim kendisini şehidlerle birlikte eylesin. Çünkü o çektiği bu derdi zindanlardaki işkencelerden kazanmış, birçok Müslümanda olduğu gibi böbrekleri tağúti düzenin işkenceleriyle tahrip olmuştu.

Şimdi Müslümanlara düşen acilen Mehmet Yavuzlar ortaya çıkarmaktır. O potansiyeli fazlasıyla görüyoruz elhamdülillah, cenazesine katılan simalarda bunu bizzat müşahede ettik elhamdülillah.

Güzel mi güzel bir iz bırakıp gitti Rabbine. Müslümanlar onu hep bu güzellikleriyle hatırlayacak. Binlerce gencin kaydettiği mütebessim ortak görüntüler yıllarca belleklerden silinmeyecektir.

Makamı cennet olsun, ruhu şad olsun!