Sarhoş, bir başka sarhoşa yaslanmış, önündeki bir grup insana; “Ben var ya ben, ben olmasam eğer bu sizin üstünüze gelecek, onu ben tutuyorum ha!” diyor. Öteki sarhoş da kendi önündeki insanlara aynısını söylüyor, ikisi de inandırıyor. Halbuki ikisi de zil zurna sarhoş, asla ayakta duracak halde değiller, bir birlerine yaslanmasalar veya biri çekilse ikisi de o anda yere yığılacaklar.

İslam adına uçlarda bulunan sapkınlara iyi dikkat edin, aynen bu sarhoşlar gibi birbirlerini ayakta tutuyor, hatta biri ötekinin varlık sebebi oluyor.

Birbirlerini besliyorlar. İsterseniz gıdalarına şöyle bir bakın, hepsi öteki sapkın uçtakilerin ikramıdır.

Hatta birbirlerinin imdadına yetişiyorlar. Unutulmuş gitmiş, kendilerinden bahseden yok. Bir de bakıyorsunuz karşıdakinden “Kıyamet günü Nakşilerin Halidiye kolundanım dediğinizde kurtulacaksınız” yazılı bir gıda paketi gelmiş. Önceden “Yakmayan kefen, Cennete götüren Takunye” gelmişti, artık beriki için bu bir enerji kaynağı oluyor, bozdurup bozdurup harcıyor.

Sümüklü sidikli bir başka hediye paketi yapıp bir başka sapkın uca gönderiyor, bu da onlar için epeyce bir öğün oluyor, seslerini yükseltmek için tepe tepe kullanıyorlar.

Hep böyle tek taraflı olacak değil, hediye dediğin karşılıklı olur. Bu defa da oradan buraya gıda ve destek paketleri yağıyor;  

“Adem’in de bir babası vardır. Kabir azabı yoktur, Kader yoktur...” Bunlar da berikiler için güzel bir enerji oluveriyor.

İyi dikkat edin, birbirlerini besleme ve ayakta tutma ancak bu kadar mükemmel işleyebilir.

Peki, bu durumda biz ne yapacağız? Evinizde otururken açık olan kapınızdan birden bire içeriye yıldırım hızıyla bir kedi giriyor, siz daha ne olduğunu anlamadan ardından bir köpek giriyor, içeride fır dönüyorlar ve evinizi tarumar ediyorlar. “Ne halt ediyorsunuz?” diye sorsanız ikisi de kendilerini savunur ve yaptıklarının doğru olduğunu ispat ederler.

Peki, mahvolan şu bizim ev ne olacak? Olması gereken, bunları dışarıya def etmek ve kapıyı artık bunlara kapatmaktır.

Yani, bu uç sapkınların konularını asla gündem yapmamak, gündemi kendimiz belirlemek.