Alaton, TÜSİAD'ın Türkiye'ye 13 yıl kaybettirdiğini vurgularken Demirel ve Çiller'le ilgili de şok bir iddia ortaya attı: Onlar kuklaydı...!

İshak Alaton, 1990'lı yıllarda Bülent Tanör'ün hazırladığı'Demokratikleşme perspektifleri' adlı rapora sadece Cüneyt Zapsu ve İbrahim Betil'in destek verdiğini söylüyor. "Ağır toplar, raporu yerden yere vurdular" diyen Alaton'a göre, bu tavır Türkiye'ye demokratikleşme yolunda 13 yıl kaybettirdi.

Bir röportajda,"TÜSİAD yıkılıp yeniden kurulsun" dediniz. Sizin kafanızdaki TÜSİAD ile mevcut TÜSİAD arasında nasıl bir fark var?

"Yıkılsın, yeniden kurulsun" gibi bir söz söylemediğim gibi böyle bir fikir aklımdan da geçmiş değil. Hiçbir zaman, bu kadar sert bir tavır içinde olmadım. TÜSİAD'ın ekonomik gelişmede çok önemli bir rol oynadığını hep idrak ettim. Hep destek verdim ve vermeye de devam ediyorum. Ancak 1990'lı yıllar, TÜSİAD'la aramdaki zihinsel farkı su yüzüne çıkardı. Bülent Tanör'ün hazırladığı, 'Demokratikleşme perspektifleri' isimli raporu büyük bir heyecanla, Swissotel'in balo salonunda dört yüz kişinin önünde takdim ettik. Rapor, TÜSİAD'ın birçok üyesini rahatsız etti. Sadece İbrahim Betil ve Cüneyt Zapsu destek verdi. Geri kalanlar raporu yerden yere vurdu. Olmayacak sözler söylediler.

Ne dediler?

TÜSİAD üyelerinin görevi demokrasiyi geliştirmek, bu yolda mücadele etmek değil, daha çok iş imkanı yaratmak için daha çok para kazanmaktır, demeye getirdiler.

Bugünkü TÜSİAD'ı hangi noktada görüyorsunuz?

TÜSİAD TÜRKİYE'YE 13 YIL KAYBETTİRDİ

TÜSİAD değişti. Son toplantıda Bülent Tanör'ü anmış olmaları bile başlı başına bir olaydı. 13 yıl kaybetti Türkiye. Çok daha erken uyanabilirdik. Darbeyi yedik 1980'de. Turgut Özal elinden geleni yapmak istedi ama önünü kestiler. Dünyada refah içinde yaşayan ülkeler, istisnasız demokratik rejimlerdir. Vatandaşları yoksulluk içinde debelenenler ise demokrasinin olmadığı ülkelerdir. O raporun ismi bile tüylerini diken diken etti. Demokrasi söyleminden asker rahatsız olur diye korktular.

SAHNEDE OYNAYAN KUKLAYDI

O tarihlerde, Türkiye'yi yöneten askerdi. Ankara'da hükümetimsi bir şey vardı: Bu bazen Demirel, bazen Özal, bazen Tansu Çiller oldu. Ama kim olursa olsun sahnede oynayan kuklaydı. Demokratikleşme arzum, hepimizin devamlılığının temini içindi.

Çünkü büyük holdingler, aileler, büyük bir denizin ortasındaki küçük mutluluk adacıkları gibidir. En ufak bir fırtınada, o deniz bir dalgalandı mı, bütün o adaları tarumar eder. Bu tehlikeyi göstermeye çalışmıştım.

MİLLİYET