Bir heyecan bir heyecan... Yanındaki çocuğun elindeki oyuncağı görünce gelen heyecanla, yerinde ufak ufak zıplayan çocuk edasında bir davranış... Bir taraftan bende niye yok ki mızıldanmasıyla annesine hafif istihza ile bakan, diğer taraftan göz ucuyla oyuncağı seyrederken ışıldayan faltaşılı ufaklık edasında... CHP’den bahsediyorum. Bir haller oldu CHP’ye. CHP’lilere. Komşudaki solcu rüzgarı kasıp kavurdu bizim CHP’yi. “Türkiye solunda Syrıza heyecanı” diyor kimisi. Onu örnek alacaklarmış! Bugüne kadar durduğunuz kabahat! Alın tabii!

Alın da... aklıma takılan birkaç şey var... Efendim şöyle ki... Yunanistan’da radikal sol bir parti iktidara geliyor siz mutlu oluyorsunuz da siz solcu musunuz ki mutlu oluyorsunuz? Siz solun neresindesiniz ki Syrıza’yı örnek alacaksınız... Neresinden başlayacaksınız bu örnek alışa... Şahsen ben örnek almanızı gönülden isterim, böylece kendinize bir çekidüzen vermiş olursunuz, hatta belki solcu düşünceden de biraz nasiplenirsiniz, zaman geçer, yıllar içinde bakarsınız bayağı bayağı solcu olmuşsunuz, olur mu olur. Ama çok da ümidim yok açıkçası. Çünkü siz, sol olması gereken ne ise, onun tam tersini savunan adamlarsınız. Batı’da sol denince bir dizi davranış biçimi anlaşılır, uluslararası dilde. Sol tahammüldür, sol anlayıştır, sol insandan yana tavırdır. ABD’de Demokratlardır sol mesela. Peki ya sizde!? Sizde böyle midir?

Hayır. Siz İstiklal Mahkemesi kuran solsunuz. Kurmakla kalmayıp, bununla övünen solsunuz. Siz Dersim’in kızlarını kaybeden solsunuz. Kaybetmekle kalmayıp, bunu inkar eden solsunuz. Siz “din” duyunca öfkeden kıpkırmızı kesilen solsunuz. Siz İkna Odası solsunuz. Bununla da kalmayıp, iyi ki de yapmışız diye gurur duyan solsunuz. Siz aydınlanmadan aydıncı solsunuz. Siz batı görmez, dil bilmez, dünya gezmez solsunuz. Biraz kemalist, hiç şüphesiz elitist, hem antiemperyalist hem emperyalist, kendini aydın sanan cahil güruh, “Türk” solusunuz.

Türk solu demek aslında çok oksimoronik bir şey. Yani kendi içinde çelişen bir kavram. Yani birbirini eksileyen, bir arada olamayanların bir arada olması durumu; ki bu da aslında hiçbir şey olmamak anlamına geliyor. Tam işte bu da Türk ve solun bir arada olmadığının en güzel ispatı. Türk ve sol bir arada olabilseydi, yani Türk solu olsaydı ve bu CHP’nin iddia ettiği gibi onda vücut bulsaydı, o zaman Kürt sorunu diye bir şey de olmazdı. Başörtüsü yasağı diye bir şey de yaşanmazdı. Dersim’de olanların hâlâ üstü kapatılmazdı, vu’ku da bulmazdı.

Komşu’daki rüzgardan havalanan bizimkiler, “ülkemizde de bir Syrıza modeli kurulmasının tohumlarını atmaya” çalışmaktan söz etmişler. CHP’nin içinde bunun mücadelesini vereceklerini söylemişler. Ne de doğru söylemişler. Tam da söylemekte olduğumuz şeyleri ikrar etmişler. CHP’nin içinde mücadele vermek... Doğru. CHP sol değil ki, onu sola çekmek için gerçekten ciddi bir mücadele vermek gerekecek. Tabii olursa... 

yeniakit