Saraybosna yakınlarında bulunan hapishanenin resmi adı ''İmmigration Center Lukavica''dır.     Türkçesi Lukavica Mülteci Kampı olan bu hapishanede   hiçbir hukuki dayanağı olmadan Bosna Hersek'te yaşayan ve kendilerine ülkenin merhum Cumhurbaşkanı Aliya İzzetbegoviç tarafından vatandaşlık verilen 20 kadar kişinin zorla alıkonduğu yerdir.

Bu kamp Avrupa Birliğinin finanse etmesi sonucunda 2007 yılında açılmıştır. Avrupa Birliğinin baskıları ile Bosna Hersek'te yaşayan ve geçmişte bu ülkenin kurtuluş savaşında Bosna Hersek ordusunda savaşan ve bu ülkenin vatandaşlığını almaya hak kazanan kişilerin vatandaşlıktan çıkarılması gündeme gelmiştir. Bu kişilerin müslüman olmaları ise Sırp ve Hırvat kesimin bu isteği kuvvetlice dillendirmesine neden olmuştur.Olası yeni bir savaşta bu kişilerin Sırplara ve Hırvatlara oluşturabilecekleri tehdit göz önünde bulundurulmaktadır.

Avrupa Birliği'nin sözde Mülteci kampı olarak dizayn ettirdiği bu kurum bu güne gelindiğinde çok sıkı korunaklı bir hapishaneye dönüştürülmüştür. Adı ''mülteci kampı'' olmasına rağmen burada kalan insanlar ağır şartlar altında hapis hayatı yaşamakta, zaman zaman işkence ve kötü muameleye maruz kalmaktadır. Burada kalan kişiler kendilerinin zaman zaman sözlü ve küfürlü hakaretlere maruz kalmakta , sopalar ve joplarla dövülmekte  ve hastaneye dahil çıkarılmadan aylarca acılar içinde burada kalmak zorunda bırakıldıklarını söylemekte ve bu durumu bazı görüntü ve fotoğraflarla isbatlamaktadırlar.

 Turuncu Guantanamoyu anımsatan kıyafetler giydirilen mahkumların tüm hakları hukuksuz bir şekilde kısıtlanmaktadır. Bu hapishanede kalan insanların tamamı vatandaşlık hakları olmasına ve Bosna Hersek nufüs cüzdanı taşımalarına rağmen, son zamanlarda bu hakları AB'nin baskısı ile ellerinden alınmış Cezayir,Mısır,Suriye,Filistin kökenli kişilerdir. Bunların arasında en öne çıkan isim ise Bosnada ilim ve irşad faaliyetlerini organize eden Ebu Hamzadır.

Hiçbir mahkemeye çıkarılmadan, hiçbir suç delili olmadan sadece Müslüman kimliklerinin Sırp ve Hırvat kesime oluşturduğu tehditten ötürü çeşitli bahanelerle bu insanlar hukuksuz bir şekilde mahkum hayatı yaşamaktadır.

Göçmen Merkezinde zorla tutulan insanlar geçtiğimiz günlerde  açlık grevine başlayarak seslerini dünya kamuoyuna duyurmaya çalıştılar. Fakat bu pek etkili olamadı. Aileleriyle bile görüştürülmeleri zaman zaman engellenen bu insanların tamamının eşleri Boşnak kökenli hanımlardır. Çocuklarının hepsi Bosna Hersek vatandaşıdır. Ve tamamının ticarethaneleri ve işleri Bosna Hersektedir. Bu ülkeye vergi vermektedirler.

Bu hapishanede kalan bir kişi bize yazdığı mektupta yaşadıklarını şöyle anlatıyor:

''Altı ay boyunca bu kampta hakkımda  hiçbir suçlama bulunmadan ve hakim karşısına çıkarılmadan  bekletildim. Kimse durumumuzdan haberdar değildi.Hiç bir zaman burada neden kaldığımızı bilmedik ve bize sölemediler.Bize bilmediğimiz bir çok kağıdı zorla, işkence ile imzalattılar. Bir yıl boyunca burada kalanlardan başka hiç kimseyi göremedik. Burada akıl almaz işkenceler görüyoruz.Bu genellikle küfürlü ve fiziksel oluyor. Bazen bizi joplarla dövüyorlar.Bu durumda doktora gidip rapor almakta imkansız. Çünkü kampın doktoruda müdüriyete bağlı biridir. Gitsekte bizi hiçbir zaman tedavi etmedi. Dayaktan dolayı yaralanan arkadaşlarımızı en erken bir ay sonra tedaviye alıyorlar. Dört hafta açlık grevi yaptık.Fakat kimsenin umrunda olmadı.  Buna rağmen sonuçları ne olursa olsun biz greve devam edeceğiz. Çünkü yapabileceğim başka hiçbir şeyimiz yok.'' 

Fransa'da bir Sivil Toplum Örgütü olan ''Migreurop'' adlı kuruluş Bosna'daki bu insanlık dışı kampı gündeme taşımış ve bir çok hukuki işlem yapmıştır. Bu sayede 2 tutuklu serbest bırakılmıştır.