Yâ Rab reh-i aşkında beni şeydâ kıl

Ahkâm-ı ibâdâtı bana icrâ kıl

Nezzâre-i sun'unda gözüm bînâ kıl

Evsâf-ı Habîbinde dilim gûyâ kıl

Aşağıdaki mersiyeler, Fuzûlî'nin meşhûr İranlı şâir Hüseyin Vâiz’in "Ravzatü’ş-Şühedâ" adlı eserine nazîre olarak yazdığı "Hadîkatü’s-Su'adâ" nâmındaki eserinden alınmışdır ki bu eser "Kerbelâ Fâciası"nı hikâye eden eserlerin içinde yüzyıllardır en çok okunanıdır...Eser, dilindeki sâdelik, akıcılık ve ifâdelerdeki samîmiyyet sebebi ile okuyanlar üzerinde en çok tesir bırakan kitaplardandır...Bu eser, Türk edebiyatında "maktel" türünün bir şâheseri olup aynı zamanda Türkçe nesrin de önde gelen örnekleri arasındadır...Türkiye ve dünya kütüphânelerinde birçok yazma
nüshası bulunan bu eser, birçok defa yayınlanmışdır...
 

Hadîkatü's-Suadâ'nın bir yazma nüshasının ilk sayfaları 1   Mâh-ı Muharrem oldu şafakdan çıkup hilâl Kılmış 'azâ döküp yüze hûn-birle eşk-i âl   Evlâd-ı Mustafâ’ya meded kılmamış Fırât Geçirmesin mi yerlere anı bu infi’âl   Çokdur hikâyet-i elem-i Şâh-ı Kerbelâ Elbette çok hikâyet olur mûcib-i melâl   İbretle bak gam-ı şühedâ şerhin etmeğe Her sebze Kerbelâ’da açupdur zebân-ı hâl   Tecdîd-i mâtem-i şühedâ kıldı rûzgâr Zâr ağla ey gönül bugün oldukça ihtimâl   Meydân-ı çarhı cilve-geh-i dûd-i âh kıl Gerdûn-i dûnu gûne-i mâtem-siyâh kıl   2   Mâh-ı Muharrem oldu meserret harâmdır Mâtem bugün şerî’ate bir ihtirâmdır   Tecdîd-i mâtem-i şühedâ nef’siz değil Gaflet-sarây-ı dehrde tenbîh-i 'âmmdur   Gavgâ-yı Kerbelâ haberin sehl sanma kim Naks-ı vefâ-yı dehre delîl-i tâmmdır   Her zerre eşk kim dökülür zikr-i âl ile Seyyâre-i sipihr-i 'ulüvv-i makâmdır   Her medd-i âh kim çekilir Ehl-i Beyt için Miftâh-ı bâb-ı ravza-i dârüs’s-selâmdır   Şâd olmasun bu vâkı’adan şâd olan gönül Bir dem belâ vü gussadan âzâd olan gönül   Eserin matbu' nüshalarından birinin ilk sayfası 3   Tedbîr-i katl-i Âl-i Abâ kıldın ey felek Fikr-i galat hayâl-i hatâ kıldın ey felek   Berk-ı sehâb-ı hâdiseden tîgler çekip Bir bir havâle-i şühedâ kıldın ey felek   İsmet-i harem-serâsına hürmet revâ iken Pâ-mâl-ı hasm-ı bî-ser ü pâ kıldın ey felek   Sahrâ-yı Kerbelâ’da olan teşne leblere Rîk-i revân ü seyl-i belâ kıldın ey felek   Tahfîf-i kadr-i şer’den endîşe kılmayup Evlâd-ı Mustafâ’ya cefâ kıldın ey felek   Bir rahm kılmadun ciğeri kân olanlara Gurbetde rûzgârı perîşân olanlara   4   Basdıkda Kerbelâ’ya kadem Şâh-ı Kerbelâ Oldu nişân-ı tîr-i sitem-i Şâh-ı Kerbelâ   Düşmen okuna gayr siper görmeyüp revâ Yakmışdı câna dâg-ı elem-i Şâh-ı Kerbelâ   A’dâ mukâbilinde çekende saff-ı sipâh Kılmışdı medd-i âhı 'alem-i Şâh-ı Kerbelâ   Dûd-ı dil-i pür-âteş ehl-i nezâreden Etmişdi perde-dâr-ı harem-i Şâh-ı Kerbelâ   Oldukça ömrü râhat-ı dil görmeyip demî Olmuş hemîşe hem-dem-i gam Şâh-ı Kerbelâ   Yâ Şâh-ı Kerbelâ ne revâ bunca gam sana Derd-i demâdem ü elem-i dembedem sana   5   Ey derd-perver-i elem-i Kerbelâ Hüseyn V’ey Kerbelâ belâlarına mübtelâ Hüseyn   Gam pâre pâre bağrını yandırdı dâğ ile Ey lâle-i hadîka-i Âl-i 'Abâ Hüseyn   Tîğ-i cefâ ile bedenin oldu çâkiçâk Ey bûstân-ı sebze-i tîğ-i cefâ Hüseyn   Yakdı vücûdunu gam-ı zulmet-sarây-ı dehr Ey şem’-i bezm-i bâr-geh-i Kibriyâ Hüseyn   Devr-i felek içirdi sana kâse kâse kân Ey teşne-i harâret-i berk-i belâ Hüseyn   Yâd et Fuzûlî Âl-i 'Abâ hâlin eyle âh Kim berk-ı âh ile yakılır hırmen-i günâh

defter-i ussak