Ali Ünal/Zor Bir Yazı

Hz. Ali, Hz. İbn-i Abbas'ı Haricîleri ikna için gönderirken ona şöyle der:


"Onlarla Kur'an üzerinden tartışma; sen bir âyet söylersin, onlar başka bir âyet söyler. Kur'an'ı muharebe meydanı yapmayın; onlarla Sünnet üzerinden tartış." Son bir-bir buçuk asırdır Müslümanların problemlerinin çözümsüzlüğünün en önemli bir sebebi, Kur'an'ı elbette her şeyin temeline oturturken, ne yazık ki, onu muharebe meydanı haline getirmeleri olmuştur. Bu da, öncelikle Sünnet'i bilmemekten kaynaklanmıştır. Sünnet, Kur'an'ın, İslâm'ın pratiğidir, hayata hayat yapılmasıdır. Bir yandan Sünnet'in bilinmemesi, diğer yandan Sünnet çizgisinde İslâmî bir pratiğin olmayıp, Kur'an'a teorik yaklaşım, evet, Kur'an'ı muharebe meydanı haline getirmiştir. Kur'an, bir defada inmiş bir teoriler kitabı değildir; Kur'an, 23 yılda hadiseler, sorular, meseleler üzerine, irşad için ve İslâm'ın hayata hayat olması sürecinin kılavuzu olarak inmiştir. Dolayısıyla, ondaki âyetler, hattâ âyetlerin farklı yönleri ve manâ derinlikleri, hadiselerle, vakıalarla iç içedir. Böyleyken, her bir âyetin Kur'an içindeki yerini, neye, hangi açıdan baktığını bilemeden, bir pratikte manâsını bulan ve bulacak olan nesh, mutlak-mukayyed, umum-husus, muhkem-müteşabih ve müşkil-i Kur'an gibi hususları nazara almadan Kur'an'a yaklaşmak, Kur'an'ı da, İslâm'ı da bir teoriler mecmuası haline getirmiştir.

Yazının Devamı İçin Tıklayın...